Bora e bardhë shkundet nga tekbiret e Bajramit
Skuqet me gjakun e paqes, të Kurbanit
Antenate e zemrave afrohen në Urime
Jetimët njomin buzët me ushqim të ngrohtë
Vizitohen dyer të mbyllura nga harresa e dynjasë
Hapen zemratë drejtë valeve të ahiretit
Kërkojnë jetimët, skamnoret dhe të vobektit
E nuk e kan vështirë t’i gjejnë?
Ata flasin me zërat e ngjizur të tyre
Thërrasin zemrat e thara
Sikur të vie më shpesh Festa e Kurban Bajramit?
Pushtetaret ushqejnë qentë e tyre me mish të freskët
Dhe hedhin buk bajatë në kontenjier
Së bashku me rroba “ të vjetra” nga sirtarët
Ngopen nga djerësa e punëtorve pa shtëpi, pa plang!
Dhe flijnë të qetë, të ngrohtë
Sa mjerim kur nuk ka ndjenja për të nevojshmin
Sa mjerim kur nuk ka ndërgjegjeje që vret zemratë
“ Nuk është besimtar ai i cili ngopet
E fqinji i tij flinë barkthatë” *
O Bajram qofsh i gëzuar
Ti po shkon ne ku po mbetemi
Jemi jetim, të vobektë, invalid të luftës …
Të vetëm
Të presim, të na vizitosh ma shpesh !
Të presim me mall
*Muhamedi mëshira dhe paqja e Zotit qoft mbi të
Skuqet me gjakun e paqes, të Kurbanit
Antenate e zemrave afrohen në Urime
Jetimët njomin buzët me ushqim të ngrohtë
Vizitohen dyer të mbyllura nga harresa e dynjasë
Hapen zemratë drejtë valeve të ahiretit
Kërkojnë jetimët, skamnoret dhe të vobektit
E nuk e kan vështirë t’i gjejnë?
Ata flasin me zërat e ngjizur të tyre
Thërrasin zemrat e thara
Sikur të vie më shpesh Festa e Kurban Bajramit?
Pushtetaret ushqejnë qentë e tyre me mish të freskët
Dhe hedhin buk bajatë në kontenjier
Së bashku me rroba “ të vjetra” nga sirtarët
Ngopen nga djerësa e punëtorve pa shtëpi, pa plang!
Dhe flijnë të qetë, të ngrohtë
Sa mjerim kur nuk ka ndjenja për të nevojshmin
Sa mjerim kur nuk ka ndërgjegjeje që vret zemratë
“ Nuk është besimtar ai i cili ngopet
E fqinji i tij flinë barkthatë” *
O Bajram qofsh i gëzuar
Ti po shkon ne ku po mbetemi
Jemi jetim, të vobektë, invalid të luftës …
Të vetëm
Të presim, të na vizitosh ma shpesh !
Të presim me mall
*Muhamedi mëshira dhe paqja e Zotit qoft mbi të
