λυθεί και το «αιώνιο πολιτικό πρόβλημα» που είχε από ιδρύσεώς της;
Δηλαδή : με την επαφή και την ζύμωση με τους «δυτικούς» και τα σύγχρονα θέσμιά τους, η μόνιμη αρρώστια της ελληνικής πολιτικής ζωής –ο φατριασμός, η φαυλοκρατία, ο λαϊκισμός, η συνεχής προσφυγή στις κάλπες και, επιτέλους, η κάθε φύσεως εκφυλιστική εκτροπή-, θα έπαυε, συν τω χρόνω, να υπάρχει! Και ψευδαίσθηση, πάντως, να μην ήταν (καθώς μεσολάβησε μια λειτουργική εποχή)· σίγουρα ήταν μια τρομακτικά λάθος εκτίμηση που, μαζί με τις άλλες αλήθειες που αγνοούσε – αυτές που οδήγησαν στην καθολική κατάρρευση του οικοδομήματος, αγνοούσε καταφανώς και το ασίγαστο πάθος του ελληνικού ταπεραμέντου και ψυχοσύνθεσης...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Σ.Χ. Τάγκα, πατήστε εδώ