Internationale sancties en diplomatieke druk realiseren lang niet altijd hun beoogde doel. Dat is de boodschap van een studie van wetenschappers aan de University of Copenhagen. De onderzoekers benadrukken niet te willen aansturen op het schrappen van sancties zoals de bevriezing van financiële activa en reisbeperkingen of het verbreken van politieke banden, maar stellen dat de resultaten van de studie wel stof tot nadenken zouden moeten aanreiken.
Er wordt opgemerkt dat westerse politici zich voorzichtiger moeten opstellen bij het gebruik van politieke instrumenten, die blijkbaar niet altijd de gewenste uitwerking hebben.
"Landen gaan met vormen van internationale stigmatisering heel verschillend om," zegt onderzoeker Rebecca Adler-Nissen, professor politieke wetenschappen aan de Universiteit van Kopenhagen. "Diplomatieke druk en sancties van de internationale gemeenschap genereren vaak niet het beoogde effect omdat isolatie en veroordeling bij het doelwit de nationale trots en gevoel van samenhang kunnen versterken en daardoor het regime verder ondersteunen."
"Landen gaan met vormen van internationale stigmatisering heel verschillend om," zegt onderzoeker Rebecca Adler-Nissen, professor politieke wetenschappen aan de Universiteit van Kopenhagen. "Diplomatieke druk en sancties van de internationale gemeenschap genereren vaak niet het beoogde effect omdat isolatie en veroordeling bij het doelwit de nationale trots en gevoel van samenhang kunnen versterken en daardoor het regime verder ondersteunen."
"De westerse wereld heeft lang geloofd andere landen te kunnen onderwijzen om zich te gedragen volgens zijn normen en de voorbije twintig jaar kon dan ook een toename van internationale stigmatisering worden opgemerkt.”
"Westerse idealen over mensenrechten en democratie worden gebruikt als verantwoording voor het gebruik van internationale druk om andere landen te dwingen zich te houden aan de voorgehouden normen en waarden,” zegt Rebecca Adler-Nissen. "Maar stigmatisering en veroordeling blijken vaak niet te werken. Soms eindigen die pogingen in een compleet fiasco en wordt een tegengesteld effect bereikt."
"Westerse idealen over mensenrechten en democratie worden gebruikt als verantwoording voor het gebruik van internationale druk om andere landen te dwingen zich te houden aan de voorgehouden normen en waarden,” zegt Rebecca Adler-Nissen. "Maar stigmatisering en veroordeling blijken vaak niet te werken. Soms eindigen die pogingen in een compleet fiasco en wordt een tegengesteld effect bereikt."
"Een land als Cuba heeft er een deugd van gemaakt om door de internationale samenleving, gedomineerd door het westen, uitgesloten te worden en aan te voeren een ander en beter model van samenlevingontwikkeld te hebben.”
“Westerse politici moeten voorzichtig zijn met het gebruik van deze politieke instrumenten, die immers niet altijd de verhoopte uitwerking blijken te hebben,” aldus professor Adler-Nissen. “Er moet gestreefd worden naar een dieper inzicht in de mentaliteit van de geviseerde landen, waarbij moet worden bekeken of de lokale elites wel waarde hechten aan de westerse geplogendheden."
“Westerse politici moeten voorzichtig zijn met het gebruik van deze politieke instrumenten, die immers niet altijd de verhoopte uitwerking blijken te hebben,” aldus professor Adler-Nissen. “Er moet gestreefd worden naar een dieper inzicht in de mentaliteit van de geviseerde landen, waarbij moet worden bekeken of de lokale elites wel waarde hechten aan de westerse geplogendheden."
"Indien dat niet het geval blijkt, kunnen weliswaar nog altijd druk en sancties worden gehanteerd, maar dan wordt vooral een signaal gegeven dat de wereldwijde set van waarden, gedomineerd door het westen, nog altijd geldt. Er kan echter niet gehoopt worden dat het beleid van het geviseerde land zal worden bijgestuurd.”
“Landen kunnen op drie verschillende manieren reageren op de druk,” zegt Adler-Nissen. “In Duitsland hadden de sancties en stigmatisering na de tweede wereldoorlog duidelijk een impact. Het land erkende zijn schuld en staat nu bekend als een model van democratie en respect voor mensenrechten."
“Landen kunnen op drie verschillende manieren reageren op de druk,” zegt Adler-Nissen. “In Duitsland hadden de sancties en stigmatisering na de tweede wereldoorlog duidelijk een impact. Het land erkende zijn schuld en staat nu bekend als een model van democratie en respect voor mensenrechten."
"In Oostenrijk werd door de politieke elite daarentegen elke verantwoordelijkheid voor de nazi-misdaden categoriek afgewezen. Na de communistische revolutie in Cuba bleken de nieuwe machthebbers er dan weer fier op te zijn niet toe te geven aan de westerse eisen, ondanks de zware sancties die onder meer door de Verenigde Staten tegen het land werden genomen.”
"Op lange termijn moeten kennis over schaamte, trots en stigma duidelijk kunnen maken waarom diplomatieke druk op een land zoals Iran bijzonder weinig effect heeft, terwijl men er wel in geslaagd is om het apartheidsregime in Zuid-Afrika te bestrijden,” stipt de onderzoekster nog aan.
"Op lange termijn moeten kennis over schaamte, trots en stigma duidelijk kunnen maken waarom diplomatieke druk op een land zoals Iran bijzonder weinig effect heeft, terwijl men er wel in geslaagd is om het apartheidsregime in Zuid-Afrika te bestrijden,” stipt de onderzoekster nog aan.
"Men moet ook beseffen dat in het in de toekomst nog moeilijker zal worden om gedeelde normen voor het gedrag van landen te handhaven. De waarden van de westerse wereld hebben de voorbije eeuw de internationale relaties beheerst, maar door de grotere impact van landen zoals China, India en Brazilië, kan het westen niet langer verwachten het exclusieve oordeel te hebben over goed en kwaad.” (mah)
Bron : Express.be / Author (mah)