Për nder të 70 vjetorit të lindjes dhe 50 vjetorit të krijimtarisë së shkrimtares për fëmijë Adelina Mamaqi, në Prishtinë u mbajt një aktivitet kulturor, në të cilin u lavdërua shkrimtarja për fëmijë, Adelina Mamaqi. E pranishme në këtë aktivitet qe edhe vet shkrimtarja.
Nga Alfred Beka
Shtatëdhjetë vjetori i lindjes si dhe pesëdhjetë vjetori i krijimtarisë së shkrimtares për fëmijë Adelina Mamaqi u shënua në Prishtinë me një aktivitet kulturor. Vallëzimet e baletit nga vajzat e studios së baletit “Mjellmat”, interpretimet muzikore nga shkolla e kitarës “Vihuela” si dhe interpretimi i këngës me titull “Eja”, teksti i së cilës është shkruar nga Adelina Mamaqi, të cilin e këndoi këngëtari i grupit Trix, Veli Sahiti, i dhanë lezet manifestimit si dhe e çmallen shkrimtaren Adelina Mamaqi, e cila ndodhet në Kosovë për të dytën herë që nga viti 1972 kur kishte qenë për herë të parë.
Duke folur në emër të Ministrisë së Kulturës, Lirie Kajtazi, zëvendësministre në MKRS, tha se ndodhet sot këtu për të shprehur mirënjohjen dhe përkushtimin e institucioneve tona për një zonjë të nderuar siç është zonja Adelina Mamaqi, me vargjet e së cilës ajo tha se është rritur. “Vargjet e Zonjës Mamaqi kanë thyer dhe kanë bashkuar moti kufijtë natyralë të Shqipërisë. Ato vargje sot janë në Kosovë, Maqedoni dhe Shqipëri, por ajo sot është edhe pjesë e antologjisë botërore të letërsisë për fëmijë”, tha Zonja Kajtazi.
Ndërkaq, Xhevat Mustafa, zëvendësambasador i Republikës së Shqipërisë në Republikën e Kosovës, tha se me poezinë e saj janë rritur breza të tërë fëmijësh në Shqipëri por edhe në trevat tjera shqiptare, sepse, siç u shpreh ai, emri i saj, me dyzetë vjet krijimtari, ka kaluar shumë herë kufijtë shqiptarë.
Shkrimtari Ramiz Kelmendi e lexoi një vështrim që e kishte shkruar për Adelina Mamaqin para dyzetë viteve. Ai shfaqi krenarinë dhe mburrjen e tij pasi që ka qenë i pari që e ka botuar librin e Adelina Mamaqit në Prishtinë. “Si adhurues i përjetshëm i gjinisë femërore dhe i së bukurës, unë edhe sot në një festë kaq të rrallë letrare dhe ngjarje kulturore për lakmi, s’kam si të mos jem krenar dhe madje edhe rrahagjoks që pata nderin dhe kënaqësinë të botoj, pikërisht këtu në Prishtinë, tash e plot 40 kokrra vjet më parë, qysh në vitin e largët 1969, librin e më të parës poeteshë në letrat shqiptare, vëllimin poetik ‘Ëndrra vashërie’ të Adelina Mamaqit”, u shpreh Kelmendi.
Ndërsa studiuesi Faik Shkodra tha se është privilegj dhe njëkohësisht është nder i veçantë të flasësh për Adelina Mamaqin dhe të marrësh pjesë në shënimin e 70 vjetorit të lindjes dhe 50 vjetorit të krijimtarisë letrare e artistike të saj. Gjithashtu, sipas tij, është kënaqësi të shkruash për kontributin dhe vlerat e çmueshme të krijimtarisë së Adelinës dhënë letërsisë sonë në përgjithësi dhe asaj për fëmijë në veçanti. “Pena e saj vazhdon të shkruajë vepra zhanresh të ndryshme për më shumë se gjysmë shekulli. Adelina është një emër identifikues i letërsisë sonë për të vegjlit, është një zë i ëmbël ashtu siç janë të ëmbël zërat e fatosave tanë, për të cilët poetja solli vargjet më të bukura, më të kristalta dhe me jehonë për ëndrrat, këngët, buzëqeshjet, lotët, gëzimin, shpresat, rriten dhe jetën e tyre”, tha Shkodra. Sipas tij, Adelina Mamaqi ka një botë, një mendje, një imagjinatë, një fantazi, një fjalor më të veçantë, me të cilin i shkruan veprat për fëmijë.
Ndërkaq, Xhahid Bushati, shkrimtar nga Shkodra, tha se nuk ka gjë më të bukur sesa të nderosh, të çmosh e të respektosh shkrimtarin për fëmijë, siç është në rastin tonë shkrimtarja e mirënjohur Adelina Mamaqi. Më pas, kritiku dhe studiuesi Sabit Jaha trajtoi temën “Opusi letrar i Adelina Mamaqit në sytë e kritikës letrare”. Ndërkaq, në fund fjalën e mori edhe shkrimtarja Adelina Mamaqi, e cila, e emocionuar, tha se në Kosovë ka gjetur mikpritjen, dashamirësinë dhe vlerësimin më të madh, prandaj edhe e quan Kosovën vendlindje të dytë.
“Prania e të gjithë juve, fjalët e kolegëve të mi, të cilët dhanë kaq shumë vlerësime sa do të isha e lumtur ta meritoja, takimi me Kosovën që e dua shumë dhe së fundi baleti i vogël i këtyre fëmijëve më emocionoi shumë sepse kam edhe unë një mbesë kaq të vogël”, u shpreh ajo. Duke i falënderuar të pranishmit dhe ata që ia kanë mundësuar praninë e saj letrare në Kosovë, Zonja Mamaqi tha se e falënderon në veçanti Ramiz Kelmendin, sepse është ai që e solli atë në Kosovë. Ajo më pas foli edhe për vizitën e saj të parë në Kosovë. “Unë kisha botuar në vitin 1963 librin e parë me poezi për të rritur, i cili u mirëprit në Shqipëri, sepse, siç u tha, ishte libri i parë i një poeteje shqiptare.
Në vitin 1963 një femër, një vajzë, një grua të shprehte ndjenjat e saj lirike për mentalitetin e kohës ishte një tabu. Kur kam ardhur në Kosovë, në Mitingun e poezisë në vitin 1972, me kërkesën e kolegëve kosovarë, përballja me kolegët, me lexuesit edhe me njerëzit e thjeshtë të Kosovës ka qenë e befasishme dhe emocionuese për mua. Prandaj unë Kosovën e quaj vendlindjen time të dytë. Që atëherë unë kam krijuar një dashuri të madhe për Kosovën, për kolegët e mi, për popullin e Kosovës sepse kam ndjerë një mikpritje të jashtëzakonshme”, tha shkrimtarja Mamaqi. Ajo e përfundoi fjalën e saj duke thënë me sinqeritetin më të madh që Kosova, njerëzit e saj dhe të gjithë ata që ishin të pranishëm janë pjesë e dashurisë së saj të madhe. Në fund, asaj iu dhuruan edhe dy portrete, njëri i punuar nga Demush Avdimetaj e tjetri nga Miradije Ramiqi.