Τον Βασίλη τον γνώρισα από κοντά πριν από 14 χρόνια, όταν ο ΔΟΛ αποφάσισε να κλείσει νύχτα τον ιστορικό «Οικονομικό Ταχυδρόμο», όπου δούλευα, και να μας απολύσει ομαδικά: κάναμε, θυμάμαι, συγκέντρωση έξω από το Μέγαρο, για να τη...σπάσουμε στα αφεντικά που είχαν μαζευτεί για κάποια εκδήλωση μέσα, και εκείνος, αν και πρωτοκλασάτο στέλεχος, ήρθε απέξω, να διαδηλώσει μαζί μας... Αργότερα, όταν πρωτόπιασα δουλειά στο καθημερινό «Βήμα», ήρθαμε ακόμα πιο κοντά: παρά τη διαφορά της ηλικίας, γουστάραμε από την αρχή να μιλάμε για όλα, και για τα καλά και για τα άσχημα.
Με συμπαθούσε πολύ, νομίζω, και εγώ τον ξεχώρισα με την πρώτη: ένας άνθρωπος απλός, προσιτός και συνάμα πανέξυπνος και βαθιά καλλιεργημένος, πραγματική εγκυκλοπαίδεια της Αριστεράς, αλλά ποτέ επηρμένος ή ξερόλας, ούτε «σταλεγάκιας», όπως τόσοι και τόσοι βαρύτιμοι φελλοί του σιναφιού μας.
Από όλους τους διευθυντές μου, ώς σήμερα, ήταν μακράν ο πιο χαλαρός, ο πιο αντισυμβατικός και –το σημαντικότερο– αυτός που δεν δίσταζε να μπει μπροστά και να τα χώσει στον εκδότη και... κουμπάρο του, τον Ψυχάρη, για να προστατεύσει έναν «άτακτο» συντάκτη σαν και του λόγου μου ή ένα κείμενο που (όπως και πολλά δικά του άλλωστε) πήγαινε κόντρα στη «γραμμή» του μαγαζιού.
Και βέβαια ο μόνος (μαζί με τον Τρίμη, θυμάμαι) που ήρθε νύχτα στην κατειλημμένη ΕΣΗΕΑ, τον Γενάρη του 2009, για να σιγουρευτεί ότι οι Σομπολοτσαλαπάτηδες δεν θα μας βγάζανε έξω με τα ΜΑΤ... Κάποια στιγμή, βέβαια, αποφάσισε να γίνει βουλευτής και η κατάσταση στον ΔΟΛ επιδεινώθηκε αμέσως: τότε άρχισε στη Μιχαλακοπούλου το βιολί των απολύσεων, των ατομικών συμβάσεων και δεν συμμαζεύεται.
Οπως και να ’χει, μέχρι και πέρσι το καλοκαίρι, που τον είδα τελευταία φορά στον καφενέ των Εξαρχείων όπου μαζευόμασταν τα Σάββατα, είχα πολλές φορές τη χαρά να κουβεντιάσω μαζί του, να τον πειράξω (για τον ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά, και τις οβιδιακές μεταλλάξεις του) και να με πειράξει με το αιχμηρό αλλά φλεγματικό χιούμορ του, σε υπέροχα σουρεαλιστικούς διαλόγους που συχνά ξεκινάγανε από τον Ψυχάρη και τον Τσίπρα και καταλήγανε στον Γκράμσι και τον Μαλατέστα, και βέβαια στα νιάτα του στην Ιταλία, τη «Lotta Continua» και τα «χρόνια του μολυβιού».
Ηταν ήδη βαριά άρρωστος, κι όμως πάλευε ακόμη να σώσει τον ετοιμοθάνατο ΔΟΛ και τους εργαζομένους του από τους Μαρινάκηδες, κόντρα στα νεοφιλελεύθερα εργοδοτικά σκυλιά, αλλά και σε μερικούς δήθεν «συντρόφους» του, που είχαν πέσει να τον φάνε...
Αντίο, Βασίλη μου, καλό ταξίδι. Θα σε θυμάμαι –και πολλοί άλλοι μαζί μου, νομίζω– σαν καλό μυαλό, που έβλεπε μπροστά, έναν καλό δημοσιογράφο, που δεν δίσταζε να λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη στους ισχυρούς, και σαν αληθινό αριστερό, αριστερό στην ψυχή κι όχι στην τσέπη, που βρέθηκε μεν πολύ κοντά στον πλούτο και την εξουσία, αλλά δεν αλλοιώθηκε. Να, σαν τώρα σε βλέπω να μπουκάρεις ξαφνικά στο καπνιστήριο του πέμπτου, πάντα με ένα τσιγάρο, μια πονηρή γκριμάτσα και μια ατάκα στο στόμα...
Ο Βασίλης Μουλόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών Σπουδών «PRO DEO» και Οικονομικά στη Ρώμη, όπου παρέμεινε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, και ανέπτυξε δράση στο αντιδικτατορικό κίνημα. Εργάστηκε ως συντάκτης ύλης στην εφημερίδα «Lotta Continua» ώς το 1980.
Το 1981 επέστρεψε στην Ελλάδα και εργάστηκε ως συντάκτης ύλης στην εφημερίδα «Εξόρμηση» έως το 1985. Ηταν η χρονιά που μεταπήδησε στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, όπου εργάστηκε στο «Βήμα» και στον «Ταχυδρόμο» ως συντάκτης ύλης και στη συνέχεια ως αρθρογράφος και διευθυντής σύνταξης για σχεδόν δύο δεκαετίες.
Στον συνδικαλιστικό στίβο διετέλεσε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεως Συντακτών (2008-2009). Αμέσως μετά, το 2009, εξελέγη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αξίωμα στο οποίο παρέμεινε έως το 2012.
Διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. της «Αυγής», πρόεδρος του Δ.Σ. της «Left Media» και αντιπρόεδρος της Ενωσης Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Είπαν για τον Βασίλη Μουλόπουλο:
«Είναι δύσκολο να αποχαιρετάς έναν δικό σου άνθρωπο», τόνισε σε ανακοίνωσή του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. «Ο Βασίλης ήταν δίπλα μας όλα τα χρόνια της αναγέννησης και της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ. Με την οξυδέρκεια και τη σοφία του, με την καυστική του πένα και τις ιδέες του, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να γίνει κοινωνικά πλειοψηφικό το αίτημα για μια βαθιά ριζοσπαστική αλλαγή στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Καλό ταξίδι σύντροφε!»
«Σε κανένα βήμα της μακράς επαγγελματικής του διαδρομής δεν έπαψε με την καυστική του πένα να εκφράζει αυθεντικά τις ιδέες και τη σκέψη του, με δημοσιογραφική ανεξαρτησία και σεβασμό στη δεοντολογία. Ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση μέσα από τις γραμμές της Αριστεράς» αναφέρει η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνοντας «πως με τις ιδέες, τα κείμενα, την εμπειρία και τη δημοσιογραφική και πολιτική συγκρότησή του, ο Β. Μουλόπουλος είχε καθοριστική συνεισφορά στην υπόθεση της Αριστεράς και του ίδιου του κόμματος». «Πάνω από όλα, όμως, ο Βασίλης ήταν ένας τρυφερός και γλυκός άνθρωπος, ένας αγαπημένος σύντροφος και φίλος για όλους μας και θα μας λείψει απεριόριστα», καταλήγει η ανακοίνωση.
«Υπήρξε συνεπές στέλεχος της Αριστεράς, αφοσιωμένος στις αξίες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και όλων εκείνων των ιδεωδών τα οποία διαχρονικά η Αριστερά προασπίζεται. Αν και σπούδασε μηχανικός, υπηρέτησε σε όλη τη ζωή του τη μαχόμενη δημοσιογραφία με ήθος και οξυδέρκεια, στρατευμένος στις αρχές της δημοκρατίας, της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοσιογραφικής δεοντολογίας», γράφει στην ανακοίνωσή του ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης.
«Θα τον θυμόμαστε με αγάπη και σεβασμό όλοι» σημείωσε ο Νίκος Φίλης.
«Πάντα με την Αριστερά, πάντα με το δίκιο των πολλών... LOTTA CONTINUA» έγραψε στο facebook o Χριστόφορος Βερναρδάκης.
«Μας χάρισε απλόχερα ιστορίες, γνώσεις και συμβουλές. Το 2014 μάς τίμησε με τη συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο της αντίστασης και πανηγύρισε μαζί μας εκείνο το αξέχαστο βράδυ. Θα τον θυμόμαστε με αγάπη και σεβασμό», γράφει στο facebook ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος.
«Υπηρέτησε το λειτούργημα που επέλεξε με σθένος, κατέκτησε διευθυντικές θέσεις και ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική, αλλά και πολιτική δράση ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ» σημειώνει στην ανακοίνωσή της η Νέα Δημοκρατία.
«Υπερασπίστηκε τις ιδέες του με πάθος και επιχειρήματα», σημειώνει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του Το Ποτάμι.
«Συναντηθήκαμε στο παρελθόν σε κοινούς αγώνες», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΛΑ.Ε.
«Διέθετε εξαίρετες επαγγελματικές ικανότητες και ακεραιότητα χαρακτήρα. Ηταν πολύ εργατικός και αφοσιωμένος σε ό,τι αναλάμβανε, στοιχεία τα οποία τον έκαναν να διακριθεί στην επαγγελματική και κοινωνική του ζωή και να χαίρει μεγάλης εκτιμήσεως των συναδέλφων και των συνεργατών του», τόνισε σε ανακοίνωσή του το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ.