ΜΕΤΑΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ φιλοξενεί συνάδελφο από γειτονικό κράτος στη θερινή κατοικία του. «Πώς είναι δυνατόν να έχεις τέτοιο πολυτελές σπίτι;» ρωτά. «Βλέπεις τη γέφυρα εκεί κάτω; 10% μίζα», λέει ο νοικοκύρης περήφανα. Αργότερα, ο φιλοξενούμενος ανταποδίδει την...
πρόσκληση στο δικό του σπίτι που είναι πολύ πιο πολυτελές. «Μα πώς και έχεις τέτοιο σπίτι;» ρωτάει ο ένας.
«Εμαθα από σένα. Βλέπεις τη γέφυρα στην άκρη του δρόμου; 100% μίζα» απαντάει ο άλλος. Αυτό το συνηθισμένο κεντροευρωπαϊκό ανέκδοτο αντιπροσωπεύει μια γενικότερη αλήθεια. Ζούμε σε μια περίοδο γενικευμένης διαφθοράς.
Ο καγκελάριος Κολ, δημοφιλής ηγέτης της Γερμανίας, παραδέχτηκε το 1999 ότι είχε βάλει «μαύρα χρήματα» (Schwarzgeldaffäre) σε μυστικούς κομματικούς λογαριασμούς, ενώ ο γνωστός μας Σόιμπλε παραδέχτηκε ότι είχε δεχτεί δώρα σε μετρητά από τον επιχειρηματία Καρλχάιντς Σράιμπερ, που εκδόθηκε από τον Καναδά και καταδικάστηκε σε φυλάκιση.
Ο Κολ αναγκάστηκε να παραιτηθεί από επίτιμος προέδρος του CDU, ο Σόιμπλε από πρόεδρος του κόμματος και της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Η Μέρκελ κατήγγειλε τον μέχρι τότε προστάτη της τον Κολ και εξελέγη αρχηγός του κόμματος αντί του Σόιμπλε, που έγινε υπουργός Οικονομικών. Η Ελλάδα πλήρωσε ακριβά το γερμανικό σκάνδαλο.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Κώστα Δουζίνα εδώ
efsyn.gr