Με την υπόκρουση του επικού "Σωπα οπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες" (υμνος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Καμιά σχέση φυσικά με το σημερινό συλλαλητήριο), ο Μίκης είπε, πως, αφιερώνει την ομιλία του στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, που πεθανε μια μέρα σαν σήμερα, στις 4 Φεβρουαρίου του 1843.
Η αναφορά του συνοδεύτηκε και μ' ενα κιτς πλάνο, ενός διαδηλωτή που ήταν ντυμένος γέρος του Μοριά.
Τον διέκοψαν χλιαρά χειροκροτήματα και συνθήματα ("ενας είναι αρχηγός, ο κυρίαρχος λαός", "κάτω τα...
χέρια από την Μακεδονία").
Μετά την απάντηση στις Αναρχικές ομάδες που πέταξαν μπογιές στο σπίτι του, συνέχισε λέγοντας, "τώρα αρχίζω την ομιλία μου (για το Μακεδονικό)".
Μια ομιλία και μια παρουσία, που δεν ήταν ανάλογη με το αγωνιστικό παρελθόν και την πολιτική παρουσία μιας προσωπικότητας σαν την δική του...
