Εχω την αίσθηση ότι η Νέα Δημοκρατία θα προτιμούσε το θέμα του ονόματος της ακατονόμαστης χώρας να σέρνεται χωρίς να συμβαίνει απολύτως τίποτε, παρά να γίνει πρωτοσέλιδος τίτλος.
Και...
ο λόγος νομίζω είναι πολύ απλός: όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, η Νέα Δημοκρατία μάλλον θα εισπράξει τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ και στις επόμενες εκλογές θα αναδειχτεί πρώτο κόμμα, χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας. Εν όψει λοιπόν της νίκης, και όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έβλεπε την εξουσία να πλησιάζει, το επικοινωνιακό επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη φιλοτεχνεί εδώ και καιρό μια κολακευτική αυτοπροσωπογραφία.
Υπενθυμίζω τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της: η Νέα Δημοκρατία, μας λένε, είναι ένα κεντροδεξιό κόμμα σύγχρονο και ανοιχτό σε νέες ιδέες, απαλλαγμένο από τις ιδεολογικές εμμονές του παρελθόντος, ένα κόμμα ορθολογικό που δεν θα παραμυθιάσει τον κόσμο όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, με σαφείς αρχές και προτεραιότητες, διατεθειμένο να παραβλέψει το πολιτικό κόστος που θα του επιβάλουν οι διάφοροι οπισθοδρομικοί, είτε αυτοί βρίσκονται στα δεξιά του είτε στα αριστερά του.
Δεν θεωρώ καθόλου απίθανο ο Κυριάκος Μητσοτάκης να τα πιστεύει όλα αυτά. Ωστόσο, όπως συμβαίνει κατά κανόνα με τους πολιτικούς, ο λόγος του δεν περιγράφει μια υπάρχουσα κατάσταση αλλά μια κατάσταση που θα ήθελε να υπάρξει. Οσο ειρωνικό και να ακούγεται, κάτι ανάλογο συνέβη και με τον Αλέξη Τσίπρα.
Οντως ήθελε να σκίσει τα μνημόνια και να 'ταν μέρα μεσημέρι, αλλά τελικά διαπίστωσε ότι η πραγματικότητα με την οποία βρέθηκε αντιμέτωπος δεν του το επέτρεψε.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Γιώργου Γιαννουλόπουλου, ΕΔΩ...