κλονίσει την κυβέρνηση Τσίπρα και να την εξαναγκάσει σε πρόωρες εκλογές, τώρα επιχειρεί να χρησιμοποιήσει το χαρτί του «Μακεδονικού», ισχυριζόμενος ότι δεν θα υπάρχει δεδηλωμένη στην περίπτωση που ο κ. Καμμένος δεν συμφωνήσει με τον πρωθυπουργό στον χειρισμό του ζητήματος.
Υποτίθεται ότι υπάρχει μια εθνική γραμμή (οι περίφημες συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών υπό τον Καραμανλή) η οποία δεσμεύει όλες τις πολιτικές δυνάμεις σε ένα κοινό πλαίσιο. Μόνο που αυτό το πλαίσιο έχει αποδειχθεί εδώ και χρόνια ότι αποτελούσε τη λάθος συνταγή και έχει εγκαταλειφθεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, εκτός από την εθνικιστική Ακροδεξιά και ορισμένους γραφικούς γυρολόγους της πολιτικής.
Ισχύει, μάλιστα, το αντίστροφο. Το «Μακεδονικό», σε όλη τη σύγχρονη διαδρομή του, υπήρξε όχημα μικροπολιτικών παιχνιδιών και εσωκομματικών εκκαθαρίσεων. Και αν όλα αυτά τα έκανε η «ευρωπαϊκή» Ελλάδα, δεν θα περίμενε κανείς να επιδείξει πιο σώφρονα στάση ο μικρός Βαλκάνιος γείτονας, ο οποίος μόλις έβγαινε από τον συγκλονισμό μιας καθεστωτικής αλλαγής και αναζητούσε ιστορικό και εθνοτικό θεμέλιο της ταυτότητάς του.
Η διαμάχη Μητσοτάκη - Σαμαρά στην πρώτη πράξη του δράματος, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, είναι γνωστή και τεκμηριωμένη σε όλες της τις εκδοχές. Από την εξιστόρηση και των δύο πρωταγωνιστών της διαμάχης προκύπτει με σαφήνεια ότι το πραγματικό διακύβευμα της περιόδου ήταν η επικράτηση στο εσωτερικό του κόμματός τους και η εκλογική επικράτηση.
Η «Εφ.Συν.» αποκαλύπτει μια σειρά τηλεγραφημάτων της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, τα οποία είναι προσβάσιμα χάρη στα Wikileaks, όπου γίνεται σαφές το πιο πρόσφατο «ριμέικ» της υπόθεσης, οι πολιτικές συνθήκες δηλαδή της περιόδου που υποτίθεται ότι έδωσε τη μακεδονική του μάχη και ο ανιψιός Καραμανλής παρεμποδίζοντας την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, τον Μάρτιο του 2008...
efsyn.gr