Η επίθεση στη Νατάσα Μποφίλιου -μία καταξιωμένη πνευματική δημιουργό- από τα υποστηρίγματα του σάπιου πολιτικού συστήματος, αφορά το...
σύνολο του πολιτιστικού και πολιτικού κόσμου. Είναι συνδυασμένο γεγονός με το ραγδαία αναπτυσσόμενο δίκτυο της τεχνητής κατασκευής ειδήσεων, των περίφημων fake news, και συλλειτουργούν με ιεραρχημένους ρόλους, στόχους και αποστολές.
Το Μεταμοντέρνο κίνημα που στοχεύει στη δολοφονία της ηθικής και της αλήθειας ως ζωτικού στοιχείου της Δημοκρατίας και της αυτονομίας του ανθρώπινου προσώπου στο οποίο εδράζονται οι καθολικές αξίες της Κοινωνικής, Πολιτιστικής και Πολιτικής Δημοκρατίας, έχει στρατηγικούς στόχους, διάλυσης της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, επικράτησης των αγορών και φυσικά του βαθέος οικονομικο-πολιτικού συστήματος και κράτους.
Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, όχι μόνο δεν αποκήρυξε ποτέ την τεχνητή κατασκευή ειδήσεων της ψευδολογίας και πολλές φορές με κατεύθυνση εξόντωσης πολιτικών προσώπων, ως όφειλε, αλλά κάποιες φορές τις υιοθέτησε. Το ίδιο και η κ. Γεννηματά και ο κ. Θεοδωράκης. Κενοί σε αξίες ουσιαστικής δημοκρατίας συμπλέουν με το μαύρο «ενημερωτικό» οικοσύστημα.
Η δολοφονία της αλήθειας και της ηθικής κοινωνικά και πολιτικά, διαλύει πλήρως το υπόβαθρο της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και δημιουργεί συνθήκες βάλτου, μετατοπίζοντας το «φορτίο» προς την Ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή.
Ενα πολιτικό σύστημα χωρίς αξίες είναι εκπορθημένο από τα μέσα. Αυτές είναι οι νέες στρατηγικές προτεραιότητες της Νέας Δημοκρατίας και πλευράς της Κεντροαριστεράς και φαίνεται, ειδικά για την πρώτη, από τις εσωτερικές ανακατατάξεις ακροδεξιών στελεχών και, για τη δεύτερη, από την υιοθέτηση του Μεταμοντέρνου ως πολιτικού στυλ. Εδώ εμπλέκεται και η επίθεση στην κ. Μποφίλιου.
Η τελευταία με τη μεστή δημιουργία της, την εσωτερικότητα και την πνευματικότητα που εκπέμπει στη μουσική και στον στίχο, δημιουργεί από τα κάτω, δηλαδή σε πολιτιστικό και κοινωνικό επίπεδο ένα υγιές πρωτογενές «Εμείς», μία συλλογικότητα ευθέως αντίθετη και εχθρική προς τον ατομοκεντρισμό της αγοράς και του Μεταμοντέρνου. Αυτό το υπόβαθρο του πολιτιστικού Εμείς, είναι η αναγκαία συνθήκη για να υπάρξει ένα λειτουργικό πολιτικό Εμείς.
Διότι τα τεχνολογικά δίκτυα και η αγορά έχουν κατακερματίσει τις συλλογικότητες των νέων και ζουν μοναχικά σε χώρους εικονικής πραγματικότητας. Καλλιτέχνες σαν την Μποφίλιου συμβάλλουν με το έργο τους στην ανασύνθεση αυτού του διαλυμένου Εμείς. Μόλις η Μποφίλιου συνέδεσε αυτό το πολιτιστικό Εμείς με το πολιτικό της όραμα, δημιούργησε δηλαδή μια ενιαία γέφυρα υγιούς ζωής τα εξαρτημένα αντανακλαστικά των υπηρετών του σάπιου συστήματος εκπυρσοκρότησαν.
Παναγιώτης Γεωργουδής
efsyn.gr