Ne fillim cdo gje dukej bosh
Sikur jetoja ne nje shkretetir
E kisha humbur shpresen te dashuria
Gezimin ne vet veten nuk kisha
Lumturin nuk e njifja
Jeta ime e perdicme ishte njesoj
E vetmuar pa as nje fie shprese dashurie
Kalojne dit muaj e duke menduar per dashurin
Qe dashuria te me kthej buzeqeshjen
dhe zemra ime te jet e lumtur
Nje her e per gjithmon.