Te rish Ter kohes duke menduar per dashurin, por mendime Jane te shumta. Ne mendje mendon shum gjera, sa arin qe te kalosh ne vetmi! Gjith kohes do jesh e vetmuar, duke pritur dashurin e zemres tende. Sa do qe je duke pritur per dashurin ne vetmi, por gjat te kalonit te kohes mund te kalosh ne stres. Dhe pyet veten pse mua? Pse nuk me vjen dashuria si gjith te tjeret. Cfar kam ber vall, a mos un nuk e meritoj nje dashuri te till. Pse o zot me ke len te mbyllur ne vetmi! Dhe un njeri jam si gjith te tjeret, dhe une kam nevoj per nje dashuri te sinqert, per nje dashuri qe zemra ime te rafi fort. Kjo vetmia po me cmend, po me trubullon dita dites. Nuk po duroj dot me! Duke pritur dashurin e zemres time ne heshtje. Jeta ime aspak nuk eshte e lumtur, dhe si do jet jeta ime e lumtur, kur une jam e vetmuar. Vetmia dhe heshtja po ma copeton shpirtin, dhe un kam nevoj per Pak dashuri. Qe zemra ime te ndjej ngrotesi ne kraharorin tim, dhe dashuria te lulezoj ne shpirtin tim.
