Prof.Dr.Eshref Ymeri
Gjithandejqarkullonin shprehjet “diktatura e proletariatit”, “zëri iklasës punëtore”, “populli është zot i fateve të veta” etj.Por këto parulla, faktikisht, nuk kishin asnjë lidhje me tëvërtetat. Nuk ka pasë ekzistuar kurrfarë diktature eproletariatit, e cila propagandohej me aq bujë në veprat epërfaqësuesve të ideologjisë komuniste, duke filluar qëprej Manifestit të Partisë Komuniste.
Në vendet e ish-bllokut komunist, ka pasë ekzistuar vetëm diktatura epartive komuniste, të cilat bënin “shiun dhe diellin”, kurseparullat e mësipërme i përdornin për të mashtruar masat egjera të popullit, me të vetmin qëllim, që t’u krijonin“bindjen”, sikur ato na qenkeshin pjesë e pandarë emakinës shtetërore.
Publicisten mendjehollë Vilhelme Vranari Haxhiraj, erevolton tej mase një dukuri e shëmtuar e këtij çerekshekulli që kemi lënë pas,. Ashtu si edhe në periudhën esundimit të diktaturës komuniste, ende nuk vihet rekurrfarë respekti ndaj vullnetit të masave të gjera tëpopullit tonë.
Përkundrazi, popullit shqiptar i diktohetvullneti i partisë apo i koalicionit të partive që marrinpushtetin, të cilat çojnë në parlament jo individët që i dodhe i respekton populli, por individët që përfshihen nëlistën e deputetëve, sipas vulnetit të kryetarëve të partive.Pra, vullneti i popullit shkelet me këmbë, çka do të thotëse partitë politike e kanë përjashtuar atë automatikisht ngae drejta për të qenë pjesë e qeverisjes, pjesë e makinësshtetërore.
Historiani anglez Henri Bakl (Henry Thomas Buckle-1821-1862), autor i librit me titull “Historia e qytetërimitnë Angli” (History of Civilization in England), të botuarnë qershor të vitit 1857, shkruan:“Asnjë vend nuk mund të kënaqet gjatë me lumturinëdhe me qetësinë e vet, në qoftë se populli i tij nuk vjenduke e fuqizuar hap pas hapi pushtetin e vet, nuk u jephapësirë të drejtave të veta dhe, si të thuash, nukpërfshihet në jetën e makinës shtetërore”.
Kam shumë respekt për penën e zonjës Vilhelme, ecila krijimtarinë e mirfilltë artistike, nuk e ka ndarëasnjëherë nga publicistika. S’e ka ndarë, sepse ajo, si njëpërfaqësuese me shumë peshë në radhët e inteligjencieskrijuese shqiptare, është e shqetësuar për shtrembërimin etë vërtetave historike, të cilat duhet të shërbejnë si yllkarvani në jetën e popullit tonë.
Sepse pa mbrojtjen e tëvërtetave historike, nuk mund të kulturohet populli dhenuk mund të rritet standardi i jetesës së tij. Të pavërtetatdhe mashtrimet në politikë, çojnë drejt zvetënimit tëmoralit të një shoqërie, drejt mjerimit të saj ekonomik.
Kjo është arsyeja që misioni i zonjës Vilhelme nëlëmin e publicistikës, në këndvështrimin tim, është sa inderuar, aq edhe i shenjtëruar.
Santa Barbara, Kaliforni
16 shkurt 2017