Përparim Hysi ka lindur më 21 janar të vitit 1943, në fshatin Petovë të Fierit. Për një periudhë të gjatë kohe ka punuar si mësues në fshatrat e Fierit dhe ne vitet 1996-2000 inspektor arësimi për gjuhë dhe letërsi shqipe pranë Drejtorisë Arësimore në Fier. Ka kryer studimet pedagogjike në Elbasan dhe më vonë pa shkëputje nga puna ka përfunduar studimet e arësimit të lartë për gjuhë letërsi.
Ka botuar katër libra me poezi: “Rektimat e dashurisë”, “Prushi i dashurisë”, “Më piku dashuria”, ““Luftë” me dashurinë”. Është anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptarë-Amerikanë. Ka botuar librat në prozë: "Tregime","Faji" i Isakovskit, "Një meshë për "Rrobaqepsin" e Konti Monte Kristos", "Lotët e Kumurisë" dhe librat me poezi:"Eh,si qenka dashuria!","Kurthi i mallit","Kot s'jam i vdekshëm", "Njerëz që dua" dhe "Mbeta dashurive".Etj.
Veç këtyre në "makzazinën" e tij krijuese janë në pritje për botim qindra poezi dhe dhjetra tregime. Në pritje për botim është një libër me esse dhe përshtypje të autorit për libra të autorëve shqiptarë.
Në pirtmëni për një libër më vete, është dhe libri me përshtypjet e autorëve të tjerë për të.
Nëse...
Nëse e pësova si Timoni nga Athina *
Se me laçkë e plaçkë të gjitha i dhurova
Sikur në kurbet do të më prisnin me dafina
E them troç: si Timoni e pësova!
Po mirë m'u bë, se e pata nga koka
Koka ma bëri dhe ajo ta pësojë
Asgjë, asgjë nuk të fal bota
Mësim le t'u bëhet, kush vjershën do lexojë.
U ktheva në Shqipëri dhe çdo gjë nga e para
Askush nuk më fali, qoftë dhe "thërrime"
Penduar qeshë që plaçkat i fala
Dhe më shumë u thinj kjo koka ime.
U dogja nga qulli dhe zura t'i fryj kosit
Se për një thelë, pagova një pelë
Kurrë nuk mbijnë qime në kokë të qerosit
-Mos i falni plaçkat! Këto vargje si apel.
*Timoni nga Athina fali çdo gjë dhe, kur mbeti me gisht në gojë, u zhgënjye se askush nuk e ndihmoi (Shih "Timoni nga Athina" të Shekspirit).
10 maj 2016
Rrota e fatit
Rrota e fatit më ka shtypur; rrotë e fatit më ka"vrarë"
Kurrë me fatin nuk jam grindur,sado s'më mori për mbarë
Unë s'jam grindur kurrë me fatin, e pranova si më erdhi
Dhe aspak s'i kam inatin, se s'u bë, fundja, kiameti.
Rrota e fatit rrotullohet, sepse fati është rastësi
Ndoshta për mua vonohet, zë e vjen në pleqëri
Që të vijë në pleqëri, këtë fat ku ma gjen
Në u "vonua" deri tani, pse më duket sikur po vjen?
Se njeriu rron me shpresë (shpresa,- thonë,- vdes e fundit)
Nuk e shihni që po pres:-Mos kem vujatje në çast të fundit!
13 maj 2016
Poeti
"Pushteti i njerëzve shfaqet me POETIN!" - G Ë T E
POET! Ke dalë pak jashtë kohe
Si në lojën e shahut ke rënë në "ceitnot" *
Mos u prpas, nëse pak lexohe
Unë e di mirë: nuk e meriton atë notë.
Se koha është e keqe,e ngarkuar me strese
Ku veç mashtrimi dhe paraja lozin "arushë"
Unë e di,Poet! Ti nuk ha "aso gjelle"
Dhe kjo kohë përverse me inat të mbushë
Mos u prpas dhe vargjet t'i bësh pushkë
Mbuhsur me fishekë për të vrarë prapësitë
Se dhe në kohë paqeje një POET është në luftë
Ndaj nuk i ndahen gjëmbat dhe e kryqëzojnë si Krisht!
* ceitnot - lëvizje brenda një kohe të caktuar.
Tiranë, 14 maj 2016
Është nëntor
(Kur ika nga Atdheu...dhe...)
Është nëntor e po del vjeshta; dimri, gati, po troket
Unë po digjem porsi eshka; eshkë po digjem me vërtet.
Nuk po digjem dashurisë, se më piku diku malli
Por po digjem nostalgjisë, se po lë vëndin nga halli.
Halli i madh që qenka ikja, veç kush ikën, më jep hak
Se nga mëndja sa s'ndërliqa, se në zëmër kam farmak.
Jam farmak e shkuar pelinit, i pi grahamt me filxhan
Zëmra e vrarë e Përparimit, si duron e nuk bën bam?!...
3 nëntor 2000
Këtu qeshë e këtu rrojta
GJysh stërgjyshi këtu qeshë; këtu qeshë e këtu rrojta
Rrugën nuk e pata shesh; herë përpjetë e herë me gropa.
GJysh stërgjyshi s'rrojta mirë, porse rrojtja më "pëlqeu?!"
Se është vëndi im i mirë; me kërkënd nuk e këmbej.
E, që thoni, mor zotërinj! Thatë apo nuk thatë gjëkafshë
Po lë vëndin e florinjtë, një copëherë do vete jashtë
Unë e di se ku do vete, ka gradaçela e pallate
Vendin tim unë s'e ndërroj: me flori të mbushur kate!
Në s'kam qenë bir Oxhaku, në s'kam patur unë çifligje
Për Shqipëri më rreh gjaku, jam mburojë prej çdo të lige
Për flamur të kuq të saj, e, për zhgabën mu në mes,
Do më zërë sa herë vaj dhe nga malli, për të, vdes.
3 nëntor 2000
Kur do nisem
Kur do nisem që të shkoj, gjer andej, në Amerikë
Më ka mbetur veç një javë; vij vërdall si rakitik!
Do lë miq e do lë shokë që i dua dhe më duan
Zëmra ime sa s'bie copë, gati lotët më shpëtuan.
Ca më thonë që të gëzohem, e të nisem sa më parë!
Unë sa vij e ligështohem, për çdo gjë unë kam mall.
Se më janë të gjithë të shtrenjta: edhe vënde, edhe rrugë
Dhe, sado që janë të shkreta, mua më shkojnë lotët çurgë.
3 nëntor 2000
Seç këlthet një zogë e gjorë
Seç këlthet një zogë e gjorë: thellë në pyll a s'di se ku?
Mua m'u bë zëmëra dëborë, po mbërdhij që ububu!
Se, siç dihet, humbi birin dhe s'e gjeti në fole
Mua më këputi shpirtin; nga kjo kltihmë më s'po fle.
Se kjo klithmë më vrau shpirtin, edhe unë si zogë e gjorë
Pak nga pak, thahem i gjithi: zëmra ime mbuluar borë.
Po marrë rrugët e kurbetit, tash që jam në vërsë të ikur
Sikur shkoj drejt "qametit": unikal dhe i goditur.
4 nëntor 2000
Hidhërim apo gëzim
Ditët numëroj me gishta: m'u shkurtua mua litari
9 nëntori është dita, kur do nisem për tek djali
Se është larg së këndejmi, mu në fund të Amerikës
Unë, fshatar e bir fshatari, do zë ballin e Floridës.
"U soll moti për së mbari", siç e thotë një këngë shkodrane
Nisem unë bashkë me Sikën, fluturojmë mbi oqeane
Ne që s'dilnim nga shtëpia; porse brënda, në "rrethim?!"
Tash do bëhemi aq të bredhur: hidhërim apo gëzim?!...
6 nëntor 2000
Tani
Tani, s'e mohoj: jam, tamam, derr i kënaqur
Notoj në mes të mirave e bollëkut
Po shpirtin, ama, e kam të mardhur
Me sy, si çapkëne, ma bën Shqipëria
Që më thotë: - Hë, sa do rrishë pa ardhur?!...
22 nëntor 2000
Në Orlando
- Do shkojmë në Orlando, - më thotë im bir.
Do të shohësh atje se ç'mrekulli?!
I hipëm makinës dhe sa sosëm në Orlando,
U befasova dhe thashë: - Jo. Është magji?!!!
Çudira që të luante çargu i kokës
Atje: gjithë mrekullitë e botës!!!
Po prapë se ç'ndjeva një "boshësi?!"
Thashë me vete: - Ku je,Shqipëri?!
22 nëntor 2000
Shtëpia ime
Shtëpia ime, e mbyllur me kyç
Dy javë që pret dikush ta hapë
Dua që andej të nisem yrysht
T'i them: - Më prit, se do kthehem prapë.
Shtëpia ime, e mbyllur me kyç
Ka mbetur si jetime
Një lot malli më bie sysh
Zëmra - copë e thërrime.
I them asaj të më presë
Se, pa u kthyer atje, nuk vdes.
22 nëntor 2000
Shokëve të mi
Ja, tek shkojnë një nga një te "Kashtorja"(1)
-Usta, na sill nga nje meze e raki!
Mungon dikush që i pëlqente faqorja
Mungon ai që raki klubi nuk pi.
Mungoj unë që s'pija raki klubi
- Mos e prisni! Humbi...humbi...
1.lokal ku pinim me shokët, ndonjëherë.
23 nëntor 2000
Më ka marrë malli për Fierin
Më ka marrë mali për Fierin ku punova kaq kohë
Edhe nisem me yrysht të takoj shokët që njoh
Do të ulem të pi kafe mu tek klubi i Kozma Gjatës
Dua të kthej me ta një godë, le të zgjat pas mezit të natës.
Më ka marrë malli për Fierin, e kua ka si ai qytet?!
Pse më ngjan aq shumë me diellin, se si diell më ngroh vërtet.
Dua të shkoj një çast atje; makari, të pi një kafe
S'më zë gjumi, më nuk fle: jam me Fierin kapurqafe...
24 nëntor 2000
Itaka ime
Sa vjet bëri Odiseu që u khtye në Itakë
Se e priste Penelopa dhe i biri Telemak?
Hoqi ç'hoqi, vet e di: det më det e sa kusur
Unë do nisem në Shqipëri; kam Itakë në Mbrostar-Urë (1)
Le t'më dalin mua Circe, le t'më dalin Polifemë
Unë e shoh që pret atje; më thotë: - Hajde, pse s'po vjen?!...
1.Mbrostar - Ura - fshati ku jetoj në Fier.
25 nëntor 2000
Në festën e pavarësisë
Shqipëri, të dua shumë: më je ulur shesh në zemër
Me oi po qaj unë; me oi siç qan një femër!
Në se ika unë nga halli, e lashë vëndin tim të mirë
Lotët çurgë më shkojnë nga malli, për ty shpirtin e bëj fir.
Në u mblodhëm sot së bashku: dhe Kosova, dhe Çamëria
Ne e ndjejmë që një është gjaku: zëmra për ne; Shqipëria.
Jemi mbledhur sot për festëm dhe njëzri brohorasim
Në t'u lipsishim Shqipëri, që të gjithë gjakun e falim.
26 nëntor 2000
Naim!
Thirrje Naim Frashërit
O Naim Poezia, ngreu nga varri veç për pak!
Se ç'ke shkruar për kurbetin, ma ke fjalën me kapak.
Këtu dita qenka tjetër, edhe nata tjatër natë
Edhe zogjët në cicërijnë, cicërimat, atje: mjaltë!
Ngreu nga varri, Bukurosh, edhe thirr me zë kushtrimi
Se kush shkoi në kurbet, nuk gjen fjalë ngushëllimi
E beson kush ra nga fiku, siç e tha dhe Nastradini
Po s'dëgjoi nga ai vesh, e pësoi dhe Përparimi
Tash që ra vet nga fiku, po bërtet sa shumë u "vrava"
Se kurbeti keq e piku, mezalla s'e mbyllet plaga.
Rri e hapur plagë e keqe, mezalla s'pranon ilaç
Shqipëri për ty po dergjem, veçëse ti më je ilaç.
28 nëntor 2000
Në ëndrra
Në ëndrra vura krahë si zog
Dhe tutje, oqeanin, kam kaptuar
Në ëndrra kam shetitur krejt një botë
Dhe veç në një vend kam qëndruar.
Kam qëndruar mu në vëndin tim
Tash i hoqa krahët prej zogu
Më s'luaj: ja dhe imja firmë
Pa të, unë jam uloku.
Pa të sikur nuk ngopet me frymë
Gërr-fërr, pse nuk del, o shpirt?!
Ku ka, o miq, si vëndi im?
Këtu kam plot shokë e miq.
Brramp ia bëj me ta kur takohem
(Atje sikur qeshë lidhur pranga)
Jam i tëri gaz dhe gati rinohem
Mërgim! Të ardhtë mandata!
Për vete e mbylla atë portë
Dhe më andej nuk shkel
S'ka më të bukur se vëndi im në botë
Këtu dua të jap "exhel"....
Kurrë ...
Kurrë nuk i shkela "vijat e bardha"
Kurrë nuk heshta, kur u shkel e drejta
Dhe, kështu bëj dhe tash me flokë të bardha
S'më pëlqen rruga "shesh", por e përpjeta.
Zërin e ngrita dhe e bëra kambanë
Kur e "padrejta" më bënte karshillëk
Zija e shfryja si erë me tufan
As pyesja në shtetarët më thoshin: jazëk!
Kështu kam bërë dhe kur kisha pushtet
Për çdo padejtësi kam qenë barrikadë
Nëse sot nuk kam një kacidhe në xhep,
As që pyes fare se ballin kam të bardhë.
Çdo njërin e shikoj drejt për drejt në sy
Se jam transparent si xham
Dhe sot revoltohem nga çdo padrejtësi
Gdhihem e ngrysem veç si në alarm.
Ca poezi?!
Në adresën time erdhën ca poezi
(Siç duke, erdhën gabimisht)
Nga stili, e kuptova që ishin shkruar nga ti
Dhe vërtet që u preka liksht:
Sado që poezitë erdhëm në ad
resën time
Ato nuk qenë shkruar për mua
Ke filluar të pish ujë në tjetër burim, mikja ime
Dhe nuk ke pse bën:Ua?!!!
Uaaaaaaaaaaaa? Sikur ja po çuditesh
(Se gjasme kjo gjë është veç lajthim)
Dhe hiqesh, mandej, sikur habitesh
Më shkruan:- Është veç gabim?!!!
Kishën ku faleshe, sa shpejt e harrove
Dhe, po kaq shpejt,e ktheve fletën
Nga unë tani notën që meriton, e more
Shumëzoje këtë notë me zero dhe gjen të vërtetën.
Tiranë, 3 dhjetor 2016
Po si kështu ?
Po si kështu, fytyrë purpurë?
Ç'më pandeh? Më di të "vogël?!"
Se më ke aq sharm e nur
Sa dhe mendja më vjen rrotull.
Rri pozon sikur nuk pyet
M'i ke punët në terezi
Ky qëndrim vjen e më nget
S'mbahet mëndja në burgji.
Ikën e merr arratinë
Si një dele e trullosur.
Mike, të besosh Perëndinë
Unë pas teje jam marrasur.
Pa dhe zë të "ha" me sy
Sikur jam i babëzitur
Të më plasin që të dy
Kur nxindoset një flokëthinjur.
Unë e di që s'ka moral
Për këto vargje që po shkruaj
O moral, të shkosh në djall
Përparim! Dreqi të hajë!
Se të mbeti ora tetë
Sikur je akoma djalë
S' e kupton, ore Poet,
Që tani ti je kokëbardhë?!
Profesorë !
Profesorëve të mi të NORMALES TË ELBASANIT
Nuk di se kë të përmend nga ju më parë
Se ju ishit të gjithë: të mrekullueshëm!
Nuk e mohoj: për të gjithë, JU, kam mall
Dhe bëhem krejt i parezistueshëm.
Dua të vij dhe t'ju puth ato duar të rreshkura
Se ishit si shenjtorë që rrezatonit urtësi
Për mua ato duar, edhe sot, janë të shtrenjta
I puth pa u kursyer: nji e nga nji.
Por ç'them kështu? Shumica prej jush kanë ikur
Kjë gjë nuk më pengon që mos ju kujtoj me përmallim
Tek shkruaj, në zëmër ndjej një të krisur
Dhe nuk e ndjej fare lotin që më shkimë.
* e kam shkruar më 1 dhjetor 1999.
Normalja [shtë hapur më 1 dhjetor 1909.
Dashuria e parë *
Para pasqyrës vete e vjen
Vete e vjen me sy kurreshtarë
Thuaj me vete:- Si unë? Ku gjen?
Se dashuron për herë të parë.
Shikon trupin e drejtë si kavak
Dhe supet e zbuluar që shkëlqejnë
Gjiri të kërcen si pjepër dimarak
Dhe ndjenja kënaqësie të mbërthejnë.
Zë e lëviz ngadalë- ngadalë
Sikur je duke shkelur mbi xham
Profili i bukur... si një përrallë
Dhe thuaj:- Sa e bukur që jam!!!
Mandej, zë e bën një piruetë
Fustani mbi trup sikur gufohet
Buza vesh më vesh... je gaz e shend
Pse kaq lehtë është të dashurohesh?
- Shkëlqyeshëm! Sa e shkathët dhe e brishtë!
(Po ku ka tjetër si unë, vallë?!!!)
A nuk jam unë si një ylle me bisht?
A nuk jam unë e bukur si përrallë?
Do me dikë që të shkëmbesh mendim
Por veç pasqyra është përballë
S'e ndanë nga pasqyra tëndin vështrim
Se dashuron ti për herë të parë.
Do që të pëqafosh atë "Tjetrin", de
Dhe nuk ngopesh "atë" duke menduar
-Po ku është? Ku është "Tjetri" se
Do dalë t'i zë "pritën" dhe do ta "ha" të gjallë!!!
Para se të dalësh, hedh vështrimin kurreshtar
(Ai, "Tjetri" po të pret aty poshtë)
Ah, sa e bukur që është dashuri e parë!
Vallë, a ka më të bukur në botë?
Symëshqerra !
Më kalon një symëshqerrë
Edhe bën sikur s'më sheh
Sikur vrarë jemi e prerë
(vrarë e prerë nuk jemi ne)
Çapin e hedh rëndë-rëndë
(Aq të rëndë, sa tundet vëndi)
Duket si të ketë vënë pëndë
Kapërdisja e saj më çmëndi
Ndaj dhe turrem pas asaj
Se jam mbushur me "inat"
Dhe s' e kam fare kollaj
Se dhe "bukën s'e ha thatë".
Dua që qejfin t'ia tregoj
T'ia rrëzoj hundën përdhe
Dhe ta skuq, o miq, me bojë:
-Përse bën sikur s'më sheh?
Por "inati" qe i madh
Dhe mundësia qe e vogël
Qe i lartë i "shkreti gardh"
Sa më erdhi mëndja rrotull.
E pandeha shesh me lule
Do e mund unë symëshqerrën
( Më "munde", symëshqerrë, më "munde")
Seç u "munda, me panterën...
Ka botuar katër libra me poezi: “Rektimat e dashurisë”, “Prushi i dashurisë”, “Më piku dashuria”, ““Luftë” me dashurinë”. Është anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptarë-Amerikanë. Ka botuar librat në prozë: "Tregime","Faji" i Isakovskit, "Një meshë për "Rrobaqepsin" e Konti Monte Kristos", "Lotët e Kumurisë" dhe librat me poezi:"Eh,si qenka dashuria!","Kurthi i mallit","Kot s'jam i vdekshëm", "Njerëz që dua" dhe "Mbeta dashurive".Etj.
Veç këtyre në "makzazinën" e tij krijuese janë në pritje për botim qindra poezi dhe dhjetra tregime. Në pritje për botim është një libër me esse dhe përshtypje të autorit për libra të autorëve shqiptarë.
Në pirtmëni për një libër më vete, është dhe libri me përshtypjet e autorëve të tjerë për të.
Nëse...
Nëse e pësova si Timoni nga Athina *
Se me laçkë e plaçkë të gjitha i dhurova
Sikur në kurbet do të më prisnin me dafina
E them troç: si Timoni e pësova!
Po mirë m'u bë, se e pata nga koka
Koka ma bëri dhe ajo ta pësojë
Asgjë, asgjë nuk të fal bota
Mësim le t'u bëhet, kush vjershën do lexojë.
U ktheva në Shqipëri dhe çdo gjë nga e para
Askush nuk më fali, qoftë dhe "thërrime"
Penduar qeshë që plaçkat i fala
Dhe më shumë u thinj kjo koka ime.
U dogja nga qulli dhe zura t'i fryj kosit
Se për një thelë, pagova një pelë
Kurrë nuk mbijnë qime në kokë të qerosit
-Mos i falni plaçkat! Këto vargje si apel.
*Timoni nga Athina fali çdo gjë dhe, kur mbeti me gisht në gojë, u zhgënjye se askush nuk e ndihmoi (Shih "Timoni nga Athina" të Shekspirit).
10 maj 2016
Rrota e fatit
Rrota e fatit më ka shtypur; rrotë e fatit më ka"vrarë"
Kurrë me fatin nuk jam grindur,sado s'më mori për mbarë
Unë s'jam grindur kurrë me fatin, e pranova si më erdhi
Dhe aspak s'i kam inatin, se s'u bë, fundja, kiameti.
Rrota e fatit rrotullohet, sepse fati është rastësi
Ndoshta për mua vonohet, zë e vjen në pleqëri
Që të vijë në pleqëri, këtë fat ku ma gjen
Në u "vonua" deri tani, pse më duket sikur po vjen?
Se njeriu rron me shpresë (shpresa,- thonë,- vdes e fundit)
Nuk e shihni që po pres:-Mos kem vujatje në çast të fundit!
13 maj 2016
Poeti
"Pushteti i njerëzve shfaqet me POETIN!" - G Ë T E
POET! Ke dalë pak jashtë kohe
Si në lojën e shahut ke rënë në "ceitnot" *
Mos u prpas, nëse pak lexohe
Unë e di mirë: nuk e meriton atë notë.
Se koha është e keqe,e ngarkuar me strese
Ku veç mashtrimi dhe paraja lozin "arushë"
Unë e di,Poet! Ti nuk ha "aso gjelle"
Dhe kjo kohë përverse me inat të mbushë
Mos u prpas dhe vargjet t'i bësh pushkë
Mbuhsur me fishekë për të vrarë prapësitë
Se dhe në kohë paqeje një POET është në luftë
Ndaj nuk i ndahen gjëmbat dhe e kryqëzojnë si Krisht!
* ceitnot - lëvizje brenda një kohe të caktuar.
Tiranë, 14 maj 2016
(Kur ika nga Atdheu...dhe...)
Është nëntor e po del vjeshta; dimri, gati, po troket
Unë po digjem porsi eshka; eshkë po digjem me vërtet.
Nuk po digjem dashurisë, se më piku diku malli
Por po digjem nostalgjisë, se po lë vëndin nga halli.
Halli i madh që qenka ikja, veç kush ikën, më jep hak
Se nga mëndja sa s'ndërliqa, se në zëmër kam farmak.
Jam farmak e shkuar pelinit, i pi grahamt me filxhan
Zëmra e vrarë e Përparimit, si duron e nuk bën bam?!...
3 nëntor 2000
Këtu qeshë e këtu rrojta
GJysh stërgjyshi këtu qeshë; këtu qeshë e këtu rrojta
Rrugën nuk e pata shesh; herë përpjetë e herë me gropa.
GJysh stërgjyshi s'rrojta mirë, porse rrojtja më "pëlqeu?!"
Se është vëndi im i mirë; me kërkënd nuk e këmbej.
E, që thoni, mor zotërinj! Thatë apo nuk thatë gjëkafshë
Po lë vëndin e florinjtë, një copëherë do vete jashtë
Unë e di se ku do vete, ka gradaçela e pallate
Vendin tim unë s'e ndërroj: me flori të mbushur kate!
Në s'kam qenë bir Oxhaku, në s'kam patur unë çifligje
Për Shqipëri më rreh gjaku, jam mburojë prej çdo të lige
Për flamur të kuq të saj, e, për zhgabën mu në mes,
Do më zërë sa herë vaj dhe nga malli, për të, vdes.
3 nëntor 2000
Kur do nisem
Kur do nisem që të shkoj, gjer andej, në Amerikë
Më ka mbetur veç një javë; vij vërdall si rakitik!
Do lë miq e do lë shokë që i dua dhe më duan
Zëmra ime sa s'bie copë, gati lotët më shpëtuan.
Ca më thonë që të gëzohem, e të nisem sa më parë!
Unë sa vij e ligështohem, për çdo gjë unë kam mall.
Se më janë të gjithë të shtrenjta: edhe vënde, edhe rrugë
Dhe, sado që janë të shkreta, mua më shkojnë lotët çurgë.
3 nëntor 2000
Seç këlthet një zogë e gjorë
Seç këlthet një zogë e gjorë: thellë në pyll a s'di se ku?
Mua m'u bë zëmëra dëborë, po mbërdhij që ububu!
Se, siç dihet, humbi birin dhe s'e gjeti në fole
Mua më këputi shpirtin; nga kjo kltihmë më s'po fle.
Se kjo klithmë më vrau shpirtin, edhe unë si zogë e gjorë
Pak nga pak, thahem i gjithi: zëmra ime mbuluar borë.
Po marrë rrugët e kurbetit, tash që jam në vërsë të ikur
Sikur shkoj drejt "qametit": unikal dhe i goditur.
4 nëntor 2000
Hidhërim apo gëzim
Ditët numëroj me gishta: m'u shkurtua mua litari
9 nëntori është dita, kur do nisem për tek djali
Se është larg së këndejmi, mu në fund të Amerikës
Unë, fshatar e bir fshatari, do zë ballin e Floridës.
"U soll moti për së mbari", siç e thotë një këngë shkodrane
Nisem unë bashkë me Sikën, fluturojmë mbi oqeane
Ne që s'dilnim nga shtëpia; porse brënda, në "rrethim?!"
Tash do bëhemi aq të bredhur: hidhërim apo gëzim?!...
6 nëntor 2000
Tani
Tani, s'e mohoj: jam, tamam, derr i kënaqur
Notoj në mes të mirave e bollëkut
Po shpirtin, ama, e kam të mardhur
Me sy, si çapkëne, ma bën Shqipëria
Që më thotë: - Hë, sa do rrishë pa ardhur?!...
22 nëntor 2000
Në Orlando
- Do shkojmë në Orlando, - më thotë im bir.
Do të shohësh atje se ç'mrekulli?!
I hipëm makinës dhe sa sosëm në Orlando,
U befasova dhe thashë: - Jo. Është magji?!!!
Çudira që të luante çargu i kokës
Atje: gjithë mrekullitë e botës!!!
Po prapë se ç'ndjeva një "boshësi?!"
Thashë me vete: - Ku je,Shqipëri?!
22 nëntor 2000
Shtëpia ime
Shtëpia ime, e mbyllur me kyç
Dy javë që pret dikush ta hapë
Dua që andej të nisem yrysht
T'i them: - Më prit, se do kthehem prapë.
Shtëpia ime, e mbyllur me kyç
Ka mbetur si jetime
Një lot malli më bie sysh
Zëmra - copë e thërrime.
I them asaj të më presë
Se, pa u kthyer atje, nuk vdes.
22 nëntor 2000
Shokëve të mi
Ja, tek shkojnë një nga një te "Kashtorja"(1)
-Usta, na sill nga nje meze e raki!
Mungon dikush që i pëlqente faqorja
Mungon ai që raki klubi nuk pi.
Mungoj unë që s'pija raki klubi
- Mos e prisni! Humbi...humbi...
1.lokal ku pinim me shokët, ndonjëherë.
23 nëntor 2000
Më ka marrë malli për Fierin
Më ka marrë mali për Fierin ku punova kaq kohë
Edhe nisem me yrysht të takoj shokët që njoh
Do të ulem të pi kafe mu tek klubi i Kozma Gjatës
Dua të kthej me ta një godë, le të zgjat pas mezit të natës.
Më ka marrë malli për Fierin, e kua ka si ai qytet?!
Pse më ngjan aq shumë me diellin, se si diell më ngroh vërtet.
Dua të shkoj një çast atje; makari, të pi një kafe
S'më zë gjumi, më nuk fle: jam me Fierin kapurqafe...
24 nëntor 2000
Itaka ime
Sa vjet bëri Odiseu që u khtye në Itakë
Se e priste Penelopa dhe i biri Telemak?
Hoqi ç'hoqi, vet e di: det më det e sa kusur
Unë do nisem në Shqipëri; kam Itakë në Mbrostar-Urë (1)
Le t'më dalin mua Circe, le t'më dalin Polifemë
Unë e shoh që pret atje; më thotë: - Hajde, pse s'po vjen?!...
1.Mbrostar - Ura - fshati ku jetoj në Fier.
25 nëntor 2000
Në festën e pavarësisë
Shqipëri, të dua shumë: më je ulur shesh në zemër
Me oi po qaj unë; me oi siç qan një femër!
Në se ika unë nga halli, e lashë vëndin tim të mirë
Lotët çurgë më shkojnë nga malli, për ty shpirtin e bëj fir.
Në u mblodhëm sot së bashku: dhe Kosova, dhe Çamëria
Ne e ndjejmë që një është gjaku: zëmra për ne; Shqipëria.
Jemi mbledhur sot për festëm dhe njëzri brohorasim
Në t'u lipsishim Shqipëri, që të gjithë gjakun e falim.
26 nëntor 2000
Naim!
Thirrje Naim Frashërit
O Naim Poezia, ngreu nga varri veç për pak!
Se ç'ke shkruar për kurbetin, ma ke fjalën me kapak.
Këtu dita qenka tjetër, edhe nata tjatër natë
Edhe zogjët në cicërijnë, cicërimat, atje: mjaltë!
Ngreu nga varri, Bukurosh, edhe thirr me zë kushtrimi
Se kush shkoi në kurbet, nuk gjen fjalë ngushëllimi
E beson kush ra nga fiku, siç e tha dhe Nastradini
Po s'dëgjoi nga ai vesh, e pësoi dhe Përparimi
Tash që ra vet nga fiku, po bërtet sa shumë u "vrava"
Se kurbeti keq e piku, mezalla s'e mbyllet plaga.
Rri e hapur plagë e keqe, mezalla s'pranon ilaç
Shqipëri për ty po dergjem, veçëse ti më je ilaç.
28 nëntor 2000
Në ëndrra vura krahë si zog
Dhe tutje, oqeanin, kam kaptuar
Në ëndrra kam shetitur krejt një botë
Dhe veç në një vend kam qëndruar.
Kam qëndruar mu në vëndin tim
Tash i hoqa krahët prej zogu
Më s'luaj: ja dhe imja firmë
Pa të, unë jam uloku.
Pa të sikur nuk ngopet me frymë
Gërr-fërr, pse nuk del, o shpirt?!
Ku ka, o miq, si vëndi im?
Këtu kam plot shokë e miq.
Brramp ia bëj me ta kur takohem
(Atje sikur qeshë lidhur pranga)
Jam i tëri gaz dhe gati rinohem
Mërgim! Të ardhtë mandata!
Për vete e mbylla atë portë
Dhe më andej nuk shkel
S'ka më të bukur se vëndi im në botë
Këtu dua të jap "exhel"....
Kurrë ...
Kurrë nuk i shkela "vijat e bardha"
Kurrë nuk heshta, kur u shkel e drejta
Dhe, kështu bëj dhe tash me flokë të bardha
S'më pëlqen rruga "shesh", por e përpjeta.
Zërin e ngrita dhe e bëra kambanë
Kur e "padrejta" më bënte karshillëk
Zija e shfryja si erë me tufan
As pyesja në shtetarët më thoshin: jazëk!
Kështu kam bërë dhe kur kisha pushtet
Për çdo padejtësi kam qenë barrikadë
Nëse sot nuk kam një kacidhe në xhep,
As që pyes fare se ballin kam të bardhë.
Çdo njërin e shikoj drejt për drejt në sy
Se jam transparent si xham
Dhe sot revoltohem nga çdo padrejtësi
Gdhihem e ngrysem veç si në alarm.
Ca poezi?!
Në adresën time erdhën ca poezi
(Siç duke, erdhën gabimisht)
Nga stili, e kuptova që ishin shkruar nga ti
Dhe vërtet që u preka liksht:
Sado që poezitë erdhëm në ad
resën time
Ato nuk qenë shkruar për mua
Ke filluar të pish ujë në tjetër burim, mikja ime
Dhe nuk ke pse bën:Ua?!!!
Uaaaaaaaaaaaa? Sikur ja po çuditesh
(Se gjasme kjo gjë është veç lajthim)
Dhe hiqesh, mandej, sikur habitesh
Më shkruan:- Është veç gabim?!!!
Kishën ku faleshe, sa shpejt e harrove
Dhe, po kaq shpejt,e ktheve fletën
Nga unë tani notën që meriton, e more
Shumëzoje këtë notë me zero dhe gjen të vërtetën.
Tiranë, 3 dhjetor 2016
Po si kështu ?
Po si kështu, fytyrë purpurë?
Ç'më pandeh? Më di të "vogël?!"
Se më ke aq sharm e nur
Sa dhe mendja më vjen rrotull.
Rri pozon sikur nuk pyet
M'i ke punët në terezi
Ky qëndrim vjen e më nget
S'mbahet mëndja në burgji.
Ikën e merr arratinë
Si një dele e trullosur.
Mike, të besosh Perëndinë
Unë pas teje jam marrasur.
Pa dhe zë të "ha" me sy
Sikur jam i babëzitur
Të më plasin që të dy
Kur nxindoset një flokëthinjur.
Unë e di që s'ka moral
Për këto vargje që po shkruaj
O moral, të shkosh në djall
Përparim! Dreqi të hajë!
Se të mbeti ora tetë
Sikur je akoma djalë
S' e kupton, ore Poet,
Që tani ti je kokëbardhë?!
Profesorë !
Profesorëve të mi të NORMALES TË ELBASANIT
Nuk di se kë të përmend nga ju më parë
Se ju ishit të gjithë: të mrekullueshëm!
Nuk e mohoj: për të gjithë, JU, kam mall
Dhe bëhem krejt i parezistueshëm.
Dua të vij dhe t'ju puth ato duar të rreshkura
Se ishit si shenjtorë që rrezatonit urtësi
Për mua ato duar, edhe sot, janë të shtrenjta
I puth pa u kursyer: nji e nga nji.
Por ç'them kështu? Shumica prej jush kanë ikur
Kjë gjë nuk më pengon që mos ju kujtoj me përmallim
Tek shkruaj, në zëmër ndjej një të krisur
Dhe nuk e ndjej fare lotin që më shkimë.
* e kam shkruar më 1 dhjetor 1999.
Normalja [shtë hapur më 1 dhjetor 1909.
Dashuria e parë *
Para pasqyrës vete e vjen
Vete e vjen me sy kurreshtarë
Thuaj me vete:- Si unë? Ku gjen?
Se dashuron për herë të parë.
Shikon trupin e drejtë si kavak
Dhe supet e zbuluar që shkëlqejnë
Gjiri të kërcen si pjepër dimarak
Dhe ndjenja kënaqësie të mbërthejnë.
Zë e lëviz ngadalë- ngadalë
Sikur je duke shkelur mbi xham
Profili i bukur... si një përrallë
Dhe thuaj:- Sa e bukur që jam!!!
Mandej, zë e bën një piruetë
Fustani mbi trup sikur gufohet
Buza vesh më vesh... je gaz e shend
Pse kaq lehtë është të dashurohesh?
- Shkëlqyeshëm! Sa e shkathët dhe e brishtë!
(Po ku ka tjetër si unë, vallë?!!!)
A nuk jam unë si një ylle me bisht?
A nuk jam unë e bukur si përrallë?
Do me dikë që të shkëmbesh mendim
Por veç pasqyra është përballë
S'e ndanë nga pasqyra tëndin vështrim
Se dashuron ti për herë të parë.
Do që të pëqafosh atë "Tjetrin", de
Dhe nuk ngopesh "atë" duke menduar
-Po ku është? Ku është "Tjetri" se
Do dalë t'i zë "pritën" dhe do ta "ha" të gjallë!!!
Para se të dalësh, hedh vështrimin kurreshtar
(Ai, "Tjetri" po të pret aty poshtë)
Ah, sa e bukur që është dashuri e parë!
Vallë, a ka më të bukur në botë?
Symëshqerra !
Më kalon një symëshqerrë
Edhe bën sikur s'më sheh
Sikur vrarë jemi e prerë
(vrarë e prerë nuk jemi ne)
Çapin e hedh rëndë-rëndë
(Aq të rëndë, sa tundet vëndi)
Duket si të ketë vënë pëndë
Kapërdisja e saj më çmëndi
Ndaj dhe turrem pas asaj
Se jam mbushur me "inat"
Dhe s' e kam fare kollaj
Se dhe "bukën s'e ha thatë".
Dua që qejfin t'ia tregoj
T'ia rrëzoj hundën përdhe
Dhe ta skuq, o miq, me bojë:
-Përse bën sikur s'më sheh?
Por "inati" qe i madh
Dhe mundësia qe e vogël
Qe i lartë i "shkreti gardh"
Sa më erdhi mëndja rrotull.
E pandeha shesh me lule
Do e mund unë symëshqerrën
( Më "munde", symëshqerrë, më "munde")
Seç u "munda, me panterën...