την υλοποίηση πολιτικών και μέτρων σε ευθεία αντίθεση με τις παλαιότερες δεσμεύσεις της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ ειδικότερα και προφανώς δεν είναι άδικη.
Υπάρχουν κάποιες πτυχές του προγράμματος απέναντι στις οποίες η κυβέρνηση φάνηκε να είναι συνεπής με πιο κομβικό το νομοθέτημα για τις τηλεοπτικές άδειες καθώς συγκεντρώνει όλα τα συστατικά στοιχεία της «διαπλοκής» που δαιμονοποιεί η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης. Το ζήτημα των κριτηρίων με τα οποία έκρινε το ΣτΕ, πολιτικών η μη, το αν η αναγκαστική μεταφορά αρμοδιότητας από το ΕΣΡ προκλήθηκε από την άρνηση της ΝΔ στη συγκρότηση του Συμβουλίου έχουν συζητηθεί τόσο πολύ που δεν μπορεί να προκύψει κάποιο συμπέρασμα πια αλλά η συμμόρφωση είναι συνταγματική επιταγή. (όσο και αν η έννοια της συνταγματικότητας ευτελίστηκε αυτές τις μέρες από πολλές απόψεις) Μπορούμε όμως να δούμε τι θα γινόταν αν η Κυβέρνηση επέλεγε να μην ρυθμίσει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Γιάννη Σιδηρόπουλου, πατήστε εδώ
