την άγρια», γράφει γι’ αυτόν ο Μιχάλης Τσιντσίνης στα ΝΕΑ. Και θυμίζει τη θητεία του Ματζουράνη ως γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου «παρά τω Ανδρέα Παπανδρέου».
Στην «Αγιογραφία» που του κάνει ξεκινώντας με την διάθεση να τον κρίνει αυστηρά – αλλά τελικά δεν του βγαίνει στο κείμενο δεν αναφέρει έναν σημαντικό σταθμό στην πορεία του Ματζουράνη: Την φοιτητική αντίσταση. Ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές μαζί με τον Στέφανο Τζουμάκα, τον Στέλιο Παππά (πατέρα του σημερινού υπουργού Επικρατείας), την Ιωάννα Καρυστιάνη, τον Γιάννη Τζώρτζη και τόσους άλλους, που ύψωσαν το ανάστημά τους στην Χούντα και το πλήρωσαν ακριβά, με διώξεις και φυλακίσεις.
Το όνομα του Ματζουράνη ήρθε στην επικαιρότητα με τις τηλεοπτικές άδειες, καθώς ως δικηγόρος του Δημοσίου έπαιξε και παίζει έναν σημαντικό ρόλο.
Το «Δικηγόρος του Διαβόλου» του το προσήψαν, καθώς έχει μια καριέρα που έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου. Αλλά μήπως αυτό δεν εκφράζει στην ουσία τον δικηγόρο;
Τελικά, ο Τσιντσίνης, αντί να τον στηλιτεύσει, όπως θα ήθελε, τον προβάλει ως καλό δικηγόρο.
Αντιγράφουμε το επιμύθιο της «Αγιογραφίας» με τίτλο «Βουλκανιζατέρ»: Έτσι είναι η δικηγορία. Γι’ αυτό ο Μαντζουράνης είναι απαραίτητος στην κυβέρνηση. Όχι τάχα επειδή της ταιριάζει πολιτικά ως μία ακόμη μεταλλαγμένη επιβίωση του αρχαϊκού ΠΑΣΟΚ. Αλλά επειδή χρειάζεται παίκτες στο πεδίο, που τα έχει επενδύσει όλα: Στην Δικαιοσύνη…
Ν-Ν
