VDEKJEN NUK E SHPIKËM NA

VDEKJEN NUK E SHPIKËM NA ështëcikëlpoetik i shkëputurprejvëllimit NJËMIJË VJET AJKUNËtëautoresElindaRusta, botuarngaShtëpiaBotueseKlubi i Poezisë, Tiranë, redaktor Rexhep Shahu, recenzent Izet Duraku




NATA E KURTHEVE

Turra- turrashkojnëzogjtën'Prill
Grihenkush me mbrri i pari.

Mbi ta i kanësytëataqëdëshrojnëlavde
E n'dëshira me ken t'parët
Dështojnë.

Se lavdet i mbanqielli e hiçs'kadertpërt'dëmtuem.

Ditashkontujknduesin'Lugjet'Verdha
Natanuk e ndryshonfatin e kurtheve
Qiellivajtonfitoret e mbytuna
N'dëshirë me u dërmuenësyt'qeshun pa hile.





ME MIGJENIN PER DORE

Kohashkonnëpunëtë vet
Migjenim'pretnëkambë.

Unë e ainukdimë me dashtë,
najapim pa marrë.

E vetmjavalledashnie e pakcyeme
nambet’ ajo e yjevetëLasgushit.

Me Migjeninpërdoreiamorëmvalles
dogjëmnëtëjaret e Fishtës.

Mjeda, fyellitqëkishra me dremitë
ialujtigishtatmbiliqer.

Yjet, jaret, Poradeci e mjerimi
janëashikëtëvjetër!





VDEKJEN NUK E SHPIKËM NA

Ti s'mujte me ma dhanëlirinë
meqeshëderisat'mëdhambëshpirti
me u qan'ty.

Hapsinavetuaiubesova
embërrijfundinedhe pa ndihmëntande
vdekjennuk e shpikëmunë e ti.

As m’kevra, as m’kebatëdobët
tash as andrratnukt'ikallzoj ma.




KTHEHENA PREJ RRUGE

Nukasht se e due
veçkamqejf me folë me të
përçka me m'vufaj?

S'ashtë se ndreqengjanat me shkopmagjik e hangërtdreqi!
Njerzitndryshojnënukduan ma sidikur
asnas'jena ma si ma parë
s'shifna ma me sytujnashndrit.

Kthehenaprejrruge e marrimprapëshoqi-shoqin
sidypleqt'vjetërqë i kanëmbijetuebashkëluftës
eveçnjeni-tjetrijukambetë.

Edheqeshimndonjëherë
Edhebahena me nervapërçkakakalue, a thue se ashtëdiçka e natyrshme.

E nakurrës'jenadashtë, as s'kenavujt, as s'jenaurryekurrë.

Jena prapëbashkënëkuptimin ma t'pakuptimtëqëkafjalabashkë.
Jena kështu... ma t'çuditshëm se kurrëndonjëherë.




LULET E MOLLËS

Njëmijëvjett'kamkërku
nëmijëra net që i kamzbardhë me ty.

Prejdimnitt’madht'Janaritt'atëhershëm
t'kampritënëçdogrimcëtëdinjitetit tem
kamditë me i kenëmirënjohëseverëstande
qëm'mbajtibrenda e s'më la me mërdhi.

M'merrmallipërty e nadjetqëçohenatujkënduprejgzimit
përtrediejtqëbekuem me gulshebuzëqeshjesh.

Me dorëntandeshkrujvedin
m'merrmallipsetim’i din kufijtë e syve
deriatykus'kauniverst'ri.

Shpirtiyt e i jemiçelinbashkë
silulet e mollësnët'njejtin gem.




AJKUNË E RE

Jam mesazhi i ambël i nadjes
Romani i gjatëqëm’shkruanpërnatë
Mënyrënëtëcilënbeson
Lumtuni
Paqjaqëtimerr, ma e madhe se nëparajsë
Jam shumë, ma shumë se njëbjeshkë
Jam ajoqës'kenevojë me e kuptu
Veç me e dashtë
Jam qiellqërrok me krahëtëmëdhenj
Poeziqë pa tës'mundesh me kenë
Ortekqë pi kupapezmi
Atkinëqëvlensakrejtkarvani i t'paskrupujve
Ajkunë e re qëgrrith me thojftyrënn'humbje.




ECI NËPËR HAPA

Symbyllecinëpërhapa
Nëpërminuta
Zbukurohemnëshenjaprekjesh
Vijashlëkure
U puthëmsysh sot
Mëdhefresk
E shkyemkrahnorin
Mbështetunnëlumtuni
Hapaveqëbamëbashkë
Nukiumshehëm
Morëmkonturet e gjurmëve
Ndoqëmvetentuju pan'sy
Puthjetzgjatënkahna
Na ankojmënëyje
Hana ashtë e pahajër
E rruzullimbushën'coftina.




MË MORI MALLI

Çohugjumash se mëmorimalli!
Çohu
E m’thuj se pranon me vdekë
Prejndëshkimit tem.
Se jam e shejtë
Se t’dridhetshtatipër mu
Se jam e përzgjedhun, jorradhe
Se edheandrrën e don me mu.
Çohu e m'thuj
Se s’tëhynn’sybota pa mu!



HILJA E KUNATAVE

Bretkosatmbiliqètand
Bajnëzhurmë
Ma fort se gratë e njimahalle.

Buna rrugëton me u mbarsënëDri.

Rozafës i dhembnëbrinjë
Hilja e kunatave.

Fjalëtboshenuk e rrahinTaraboshin.

Qyqaritqëdjedeshti me m'vjedhlumtuninë
A i kamdhanëbukëndonjëherë?





BIE N'LUMTUNI

Bien'lumtuni
refuzoj me ken sitjerët
unës'jamsitjerët
shohgjithçkaqës'kammujt me pa dikur.

More gjurmët e tuanëpërshpirtin tem,
nëpërgjakun tem ikepërmos me lanëkurgja
asshpresa.

Kambetëprejtejegjumi
vetëmnënjëdhomëtëshkretëshpietujqa
çohemtremshemjorrallë
tutnaprejgjumittepruem
s’m’lenkohëpërkurgjaveç me lexulibra
njivestëurryem me pi cigarekurs’kamçkabaj.

Shkove
m'le me boshinqëmbushevetëmti
s'patemarre me i thy premtimet!

Shko!
Me dhomat e vetmuemekanëikëtana.

Edheti
tis’dintashma me dashtë.




SHI N’SHKODËR SHI N’TIRANË

Shi lashënëShkodër,
Shi gjetanëTiranë...

Njerziakanëlidhënëflokët e bardhë
tëpakrehun
britmatëzeza
tëshurdhëta.

Nëprehën
ashtulëkambëkryqdhimbja
meshallevetëshumta
iupikoikjostinë.

Nësytë e secilit
shihenskurrjelat e padukshemt’lotëve
atokanë me u strukë
n’peshtafin e brishtët’kohës.

Breshënn’Shkodër - shin’Tiranë…




AS DY GJYSMA S'KANË MBETË

Tujqapërty, t'harrojkrejt e m'ikftyrajote, m'avullon
t'harrojty e nëjetëmbajkujtimettona.

M'patevjedhëgjithçka, edhefrymëmarrjet.

Porqe... kaq e vogëlashtëbotaqëkrijume!

Njigrumbull me zhgënjime, me andrrat'premepërgjysë
mendjenjat'fikuna, me gjysëpërshëndetjet'belbëzume me zat'voktënadjeve.

Kaqmbetiprejnesh
prejasajdashnisëqëthoshim se
s'ka me u shuekurrë.

Mbetëmunë e ti.
E tash as dygjysmas'kanëmbetë!