Home »
» Jetën nuk e shkova në gjumë ( cikël me poezi)
Jetën nuk e shkova në gjumë
Jetën nuk e shkova në gjumë Si ujë i ndenjur nuk kam qënë Si zot kam qënë në timen punë Tani që nuk e kam , më dhëmb.
Më dhëmb, se jam i papunë Dhe ndjej në shpirt zbraztësirë Jetën, po e shkove në gjumë, Zëre se nuk ke jetuar, ta dish mirë.
Letër një Deliranti
E shoh. Rreh gjoksin dhe hiqesh si trim Por po ta them hapur:- Je vetëm përçmim! Zë e skërmitesh sikur je elefant Kot që jargavitesh, o zoti Delirant!
Nuk i përfill të tjerët ( i quan si miza) Si Don Kishoti zë e bën "batërdira" Kur trimëria të shfaqet përballë, Si qen i rrahur, me bisht në shalë.
"Kush kokën mban lart dhe mbahet i rëndë, Ka mendjen e vogël e të lehtë si pëndë" * Jargavitesh e skërmitesh si trim me pallë Kur fillon "beteja", me bisht në shalë.
* varg i Naim Frashërit.
4 maj 2016
"Ahu" i njeriut
"Ahu" i njeriut që heq me shpirt Djeg më shumë se sa djeg zjarri Ta dinë pushtetarët (që të gjithë) Do ta paguajnë së gjalli.
Mos e kujtojnë veten të fuqishëm Dhe një gjëmb nuk do t'u hyjë në këmbë. "Ahu" i njerëzvet i ngjan zjarrit të nënhirshëm Ka për t'i djegur, pak nga pak, si gjëmë.
6 maj 2016
Po të varej nga unë
Po të varej nga unë, Gjithë të fuqishmit ( ku janë e nga janë) Që inatin ma sjellin mbi hundë Se mbi të dobtit e të varfërit bëjnë hatanë...
Se si kuaj të azdisur frerin e marrin nëpër këmbë Se gjasme janë të fuqishëm ( të pyesin as nuk kanë përse?) Dhe zënë që të tjerët janë gati t'i hanë me dhëmbë Unë as do t'i lija gjallë mbi dhe...
7 maj 2016
Luftën nuk e dua
Luftën nuk e dua, se kam shpirt prej pëllumbi Por Atdhenë, në e shoh në rrezik, nuk më trëmb plumbi. Luftën nuk e dua, po e them fare prerë Po për lirinë nuk e fut kokën në ferrë.
Pra luftën nuk e dua, por jo atë për liri Për liri luftoj, se ndryshe s'do isha njeri Jam me gjithë ata që për liri luftojnë në botë Jam kundër atyre që në botë hiqen si ZOT!
Se të sulmosh një vend tjetër, detit i ke hyrë në këmbë Këtë nuk e bën një shtetar që ka dy fije mënd Kujtohu se kur sulmon një vend ( sado të jetë i vogël) Vjen një ditë dhe do të vijë mendja rrotull.
Kështu do të ndodhë, sado që mund të jetë vonë Dhe nuk shkruaj kot: historia e dëshmon.
Tiranë, 7 maj 2016