STIJLLOOS REFERENDUM
Steven De Foer (in dS Weekblad): “Tot voor kort was Jan Roos alleen presentator van een stoute, satirische radioshow. Vorige zomer stapte hij over naar de rechts-populistische tv-zender PowNed, zelf ontstaan uit de beruchte website GeenStijl. Hij verdrong er de nóg onuitstaanbaardere ‘sterreporter’ Rutger Castricum naar het tweede plan. Castricum was de onbeschoftste klootzak van Nederland, met als dieptepunt zijn overval-interview op de vrouwelijke rechter in het proces-Wilders. Die sprak hij constant met ‘meneer’ aan, tot zij protesteerde en hij reageerde met ‘maar waarom ziet u er dan als een man uit?’ Jan Roos doet hetzelfde, zij het net iets minder agressief. Zo betitelde hij een Turks-Nederlands lid van de Tweede Kamer met ‘snorremans’ en noemde de politicus vervolgens onbeleefd, toen die hem tutoyeerde. Sommige mensen vinden dat grappig.
Roos denkt ook dat er meer in hem zit dan een verbaal agressieve clown. Hij droomt van een talkshow – ‘ik kan de Nederlandse David Letterman worden’ – en wil maatschappelijk relevant zijn. Zo kwamen de initiatiefnemers van het raadgevend referendum in hun zoektocht naar het ideale uithangbord bij hem uit. Ter herinnering: het was die initiatiefnemers – de redactie van het aptly named GeenStijl, het rechtse equivalent van het linkse Provo uit de jaren 60 – vooral te doen om protest tegen de macht van de Europese Unie. Het blokkeren van een associatieverdrag met Oekraïne – door alle andere lidstaten al goedgekeurd – was in hun ogen een manier om keet te schoppen. Woordvoerder Jan Roos geeft grif toe dat hij dat verdrag nooit gelezen heeft, en dat Oekraïne hem aan zijn kont kan roesten. ‘Het is gewoon weer een land dat we amper weten liggen, dat in ons voorportaal wordt geplaatst’.
IJveren tegen een te machtige EU is op zich een legitiem doel, als je het met argumenten doet. De provocateur uit Alkmaar is echter inhoudelijk een stuk onbenul en peinst er niet aan zijn kennis bij te spijkeren. Uit luiheid kan dat niet zijn. Hij heeft zich de voorbije maanden de ziel uit het lijf gelopen. Het moet dus zijn omdat onwetendheid cool is bij zijn achterban. Rechts beweert hij niet te zijn, gewoon ‘liberaal’, al heeft hij wel een bloedhekel aan alles wat links is, want ‘links is altijd zo betweterig’. Intellectuelen en politieke correctheid kan hij evenmin uitstaan, en dus veranderde hij de voornaam van D66-leider Alexander Pechtold in Arrogander. Wie een digitale handtekening zette om het referendum aan te vragen, kreeg als reactie een foto van een ongelukkig kijkende Pechtold en de tekst ‘Gefeliciteerd, je hebt Pechtold doen huilen’.
Ondertussen trok Roos als spreekbuis van de campagne het land rond met een gek matrozenpetje – dat uitgroeide tot een symbool – en ging hij in een roze limousine een onmogelijk gewaande 421.000 handtekeningen deponeren op het stadhuis van Heerlen. Met steun uit onverwachte hoek: de zeer linkse SP, de rechtse filosoof Thierry Baudet(rechts op de foto) en andere stemmen uit het bonte ‘alles is de schuld van Brussel’-kamp. Toen er een potje van 2 miljoen euro werd klaargezet voor de Referendumcommissie, die het ‘maatschappelijk debat moest stimuleren’, werd het helemaal een farce. 50.000 euro ging naar wc-rollen bedrukt met argumenten tegen het verdrag – belangrijkste argumenten: er is veel corruptie in Oekraïne, en we maken Poetin boos. 47.000 euro verdween in de zakken van een stroopwafelverkoper die gratis stroopwafels uitdeelde aan mensen die op straat een NO-flyer aannamen. Democratie!
Het nee-kamp heeft nu gewonnen, al zal Den Haag het associatieverdrag uiteindelijk toch moeten goedkeuren. De meerderheid vóór het verdrag in de Tweede Kamer was immers overweldigend. Stopt het hiermee? We weten het nog niet, Roos is nog aan het vieren. Zonder stijl ongetwijfeld, zoals bij die kerstborrel onlangs toen een stripteaseuse op zijn hoofd zat. Veel mensen die de gewone politiek beu zijn, vinden dat grove gedrag leuk. Ze weten niet waartegen ze protesteren, gewoon dat ze ‘het’ beu zijn. (…)”
Bron: AFF/Verzet