…της Ευρώπης – Φρούριο…
Μπροστά στα κλειστά σύνορα της Ειδομένης παίζεται μία από τις κορυφαίες πράξεις του προσφυγικού δράματος που ξεκίνησε με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους που αποσταθεροποίησαν ολόκληρες περιοχές της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Αφρικής.
Πόλεμοι για...
τους οποίους το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε., αλλά και ο ίδιος ο ΟΗΕ φέρουν τεράστια ευθύνη, καθώς πυροδοτήθηκαν ή υποθάλφθηκαν στο όνομα των αξιών της δυτικής «δημοκρατίας». Μιας δημοκρατίας που σήμερα υπονομεύεται εντός της ίδιας της Ευρώπης, με την επιβολή καταστάσεων «έκτακτης ανάγκης» και την υιοθέτηση ρατσιστικών, ξενοφοβικών και ισλαμοφοβικών πολιτικών, που επιτείνουν, αντί να αποθαρρύνουν, την άνοδο του ισλαμικού φονταμενταλισμού.
Η δήλωση της υπουργού Εσωτερικών της Αυστρίας για την ανάγκη ύπαρξης μιας Ευρώπης – Φρούριο απέναντι στους πρόσφυγες υπερβάλλει μεν ως προς τον κυνισμό της διατύπωσής της, δεν απέχει όμως ουσιαστικά από την απόφαση που λήφθηκε στη σύνοδο κορυφής Ε.Ε. – Τουρκίας. Απόφασης που έγκειται στην αποτροπή της εισόδου των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με την απόφαση της συνόδου κορυφής, η Τουρκία, όπου ήδη βρίσκονται εγκλωβισμένοι πάνω από 2,5 εκατομμύρια πρόσφυγες, θεωρείται ασφαλής χώρα για την επαναπροώθηση των προσφύγων που έχουν μπει «παράτυπα» στο έδαφος της Ε.Ε., ακόμη και των Σύριων, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Ερντογάν βρίσκεται σε κορύφωση αυταρχικής πολιτικής σκλήρυνσης και σε ανοιχτό πόλεμο με τους Κούρδους της Τουρκίας και της Συρίας, ενισχύοντας άτυπα ακόμη και τον ISIS, στην προσπάθειά της να αποτρέψει την ίδρυση κουρδικού κράτους. Ο όρος «παράτυποι μετανάστες» περιλαμβάνει, εξάλλου, την πλειοψηφία των προσφύγων που έχουν εισέλθει στο ελληνικό έδαφος.
Μοναδική διέξοδος που αφήνεται στους πρόσφυγες είναι η υποβολή αιτήματος ασύλου στην Ελλάδα. Με δεδομένο, όμως, ότι η μετεγκατάσταση κάθε Σύριου στην Ευρώπη εξαρτάται από την επιστροφή ενός άλλου «παράτυπου» στην Τουρκία, με όριο ευρωπαϊκής «φιλοξενίας» τους 72.000 πρόσφυγες και μάλιστα σε εθελοντική βάση εκ μέρους των ευρωπαϊκών κρατών υποδοχής, η υποβολή αιτήματος ασύλου στην Ελλάδα σημαίνει, πρακτικά, τον εγκλωβισμό στη χώρα μας δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων. Σημαίνει ακόμη ότι η μετεγκατάσταση κάθε πρόσφυγα που θα μεταφερθεί στην Ευρώπη συναρτάται με την ύπαρξη κάποιου άλλου που θα έχει διακινδυνεύσει τη ζωή του για να διασχίσει τα θαλάσσια σύνορα, αφού ο Φράχτης του Έβρου απαγορεύει κάθε άλλη διαδρομή.
Στην απόφαση της συνόδου κορυφής Ε.Ε. - Τουρκίας προβλέπεται επίσης η επαναλειτουργία των κέντρων κράτησης μεταναστών, όπως και η στρατιωτικοποιημένη λειτουργία των hot spots ως κέντρων επιλογής των υποψηφίων προς μετεγκατάσταση, και μάλιστα στη βάση εθνοτικών κριτηρίων που παραβιάζουν κατάφωρα τη συνθήκη της Γενεύης: παραβλέποντας το γεγονός ότι υπάρχουν «ξεχασμένοι» πόλεμοι που διαρκούν ήδη πάνω από 35 χρόνια και ότι η ίδια η σύμβαση του 1951 διευρύνει τον κύκλο των προσώπων στα οποία πρέπει να αποδίδεται η προσφυγική ιδιότητα, καθώς αυτή συμπεριλαμβάνει και κάθε πρόσωπο που αποκλείεται αυθαίρετα από θεμελιώδη ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Μάνιας Μπαρσέφσκι στο tvxs.gr
