Μόλις τέσσερα εικοσιτετράωρα πρόλαβαν να συμπληρωθούν από την ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία της Ν.Δ και ήδη τα σημάδια για τη...
δυνατότητα διεμβολισμού του Κεντρώου χώρου από τα δεξιά, πύκνωσαν.
Εν αρχή ήν το "κλείσιμο" του ματιού της "Δράσης" προς τη Ν.Δ, η οποιά ανιχνεύει ως δήλωσε ο ίδιος ο πρόεδρός της τις δυνατότητες πολιτικής της συμπόρευσής με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπό τη σκέπη του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπερ σημαίνει ότι για το "Ποτάμι" με το οποίο συνεργάστηκε η "Δράση" έχει ήδη αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Στη Χαριλάου Τρικούπη οι αναταράξεις είναι ακόμη περισσότερο έντονες. Η διαγραφή του Λεωνίδα Γρηγοράκου από τη Φώφη Γεννηματά, μετά την επιμονή του ότι η Ν.Δ μπορεί να καταστεί ρυμουλκό βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, είναι τροχιοδεικτική των τεκτονικών αλλαγών που θα σημειωθούν το αμέσως επόμενο διάστημα στο πολιτικό σκηνικό. Και θα είναι ως φαίνεται, οριζόντιες.
Στον ΣΥΡΙΖΑ και το Μαξίμου, τον βασικό διεκδικητή των ιματίων της Κεντροαριστεράς, επιδίδονται σε ασκήσεις πολιτικής αριθμητικής ( και ουχί μόνον).
Και τούτο, διότι εκτιμούν, πως η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη σηματοδοτεί καταρχήν την επιστροφή στον διπολισμό και τον (πραγματικό) αποχαιρετισμό στο ( ψευδεπίγραφο) επί έξι χρόνια δίπολο: Μνημόνιο- Αντιμνημόνιο. Γεγονός για το οποίο -ασφαλώς- καθόλου δεν στενοχωρούνται, καθώς ήδη μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, το κυβερνών κόμμα είχε επέλθει σε πολιτικό στρατηγικό αδιέξοδο: Η σουρεαλιστική ρητορική περί "αντιμνημονιακού μνημονίου" αφ ης στιγμής έστω και με ...πόνο ευθυγραμμίζονται με τις των Βρυξελλών επιταγές, αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι πως δεν μπορούσε να πάει μακριά.
Άλλωστε ο κ. Τσίπρας εσχάτως, προκειμένου να αποκρούσει τις αιτιάσεις των "ανησυχούντων" του κόμματός του (ήτοι των υποψηφίων ανταρτών) υπενθυμίζει συχνά-πυκνά (το έπραξε και πρόσφατα στη συνέντευξη που παραχώρησε στο canal+) ότι το επίδικο των εκλογών του Σεπτεμβρίου ήταν ποιος μπορεί να αποδειχθεί καλύτερος διαχειριστής της μνημονιακής πραγματικότητας. Άλλως, του μνημονιακού μονοδρόμου.
Υπό την έννοια αυτή, σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου , διαβλέπουν ραγδαίες και συθέμελες αλλαγές στον "κεντρώο χώρο" διεκδικώντας μεγάλο κομμάτι από την πίτα του.
Οι πολλαπλές και συντονισμένες επιθέσεις που πραγματοποιούν επί ημέρες τέσσερις στον νέο πρόεδρο της Ν.Δ κόμμα και κυβέρνηση, προοιωνίζονται συνθήκες σκληρού ροκ και ακραίας πόλωσης ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και φιλελεύθερη παράταξη.
Παρά την αρχική αμηχανία που ακολούθησε την εκλογή του κ. Μητσοτάκη πάντως, στον ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν θετική ανάγνωση της εκλογής του: Επιστροφή στο παραδοσιακό δίπολο "Αριστεράς-Δεξιάς" με την ευκαιρία να επανέλθει το πολιτικό σκηνικό στη προ-μνημονιακή σταθερότητα με το γνωστό φαινόμενο της "τραμπάλας": Εναλλαγή εξουσίας ανάμεσα σε κυβερνών κόμμα και αξιωματική αντιπολίτευση όπου αμφότεροι εκπροσωπούν το μεγαλύτερο ποσοστό της πλατιάς λαικής μάζας.
capital.gr