In de prestigieuze wolkenkrabber ‘The Shard’ in Londen is vorige week het vijfsterrenhotel Shangri-La geopend. 'The Shard' is met zijn 309,6 meter niet enkel Londens, maar ook Europa’s hoogste gebouw. Het telt 96 verdiepingen, waarvan de Shangri-La de 34ste tot 52ste inneemt. Op de verdiepingen 53 tot 65 komen tien van de duurste en meest exclusieve Britse woningen aanbieden en 25 miljoen euro per stuk kosten.
'The Shard' is het eerste Britse project van de Italiaanse architect Renzo Piano, die eerder deels verantwoordelijk was voor het controversiëleCentre Pompidou in Parijs. Hij maakte in 2000 de eerste schets van het gebouw op de achterkant van een restaurantmenu.
De opening was oorspronkelijk voorzien voor 2009, maar de financiële crisis gooide roet in het eten, het ganse project flirtte even met het bankroet en het waren nog maar eens de Qatari’s die de meubelen moesten redden door in extremis 80% van het project te financieren.
'The Shard' was van meet af aan controversieel. Niet voor niets schreef The Guardian bij de opening:
“Het is duur. Het is uitermate exclusief. Het is het eigendom van buitenlanders. Het is de perfecte metafoor voor onze hoofdstad.”
Het gebouw werd uiteindelijk in juli 2012 ingehuldigd, maar bijna twee jaar later is ‘'The Shard'’ nog altijd niet af. Van de 202 in de Shangri-La voorziene kamers zijn er slechts 59 voltooid; de overige (waaronder 3 mega-suites die 25.000 euro per nacht moeten gaan kosten) worden pas later op het jaar afgewerkt.
Gasten die in het Shangri-La hebben geslapen zijn onder de indruk. Omdat het gebouw geen muren heeft, maar volledig in glas is opgetrokken, is het uitzicht op Londen adembenemend. Wie zich naar de bovenste verdieping van het gebouw begeeft kan op een heldere dag zelfs de Noordzee zien.
Een “Iconic City View”-kamer (foto), die 750 euro per nacht kost, biedt zicht op Buckingham Palace in het westen, het Alexandra Palace in het noorden, en het Greenwich’s Royal Observatory in the oosten. Naast de helft van central Londen (met verschillende sportstadions, kathedralen, stations, paleizen en musea), liggen ook tientallen bruggen en uiteraard de rivier Thames binnen oogbereik.
‘Een onvergetelijk panorama, met een uniek zicht, ongeëvenaard in het Verenigd Koninkrijk en misschien wel in de ganse wereld.'
Elke kamer heeft naast een verrekijker ook een iPad ter beschikking, die de gasten informatie verschaft bij de gebouwen en bezienswaardigheden die ze door het raam kunnen aanschouwen.
Maar nu komt het:
‘En dan plots worden mijn dromen abrupt onderbroken. Iemand heeft de verlichting aangezet en - eerder dan in de verte - wordt ik nu plots geconfronteerd met een koppel dat zich klaarmaakt om naar bed te gaan. Ze zijn erg dichtbij en erg duidelijk zichtbaar.’
Omdat de Shard volledig uit glas is opgetrokken kijk je dus overal door, maar wanneer ‘s avonds de lichten in de verschillende kamers worden ontstoken, creëert dat een ‘spiegeleffect’.
‘Terwijl ik dat bekijk, gaat nog een licht aan. Nu kijk ik recht in de kamer onder de mijne en heb ik rechtstreeks zicht op een bed met een geopende bedsprei, waar zich op elk moment iemand in kan vleien. Ik reik naar de schakelaar die de elekrische verduisteringsschermen naar beneden laat komen, iets wat maar tergend traag gebeurt. Slechts enkele kamers hebben met dit euvel te kampen, maar ik bedenk dan dat mensen die 750 euro voor een nacht betalen, van het zicht zullen willen genieten en de schermen open zullen laten... Is het allemaal echt belangrijk? Het zicht alleen al maakt dat een overnachting hier ongetwijfeld een van de meest onvergetelijke gebeurtenissen van het jaar zal worden.’
Bron : Express.be
PS.
New slogan from this hotel ...
Voyeurs with lots of money, are more than welcome :-)
Luc Schrijvers