Rexhep Shahu
E pashë tek ndiqte nga pas atë pasdite një grup socialistësh dhe dy kandidatë për deputetë. E degjova tek fliste me zjarr, me këmbë e me duar dhe me shumë trimëri kundër kandidatëve të partisë republikane në atë njësi që kishin filluar të qarkullonin përditë.
Shante qeverinë dhe kryeministrin me libër shtëpie. Shante shtetin, gjykatat, prokurorinë, vetëm shante.
Shante Enver Hoxhën dhe Partinë e Punës me fjalët më të rënda. Shante komunistët me motra, gra e vajza. Thoshte se gjithë anëtarët e Komitetit Qendror të PPSH i kanë patur gratë kurva, vajzat kurva dhe gjithë komunistët ashtu i kanë patur.
E shihja dhe filloi te me përzihej muti në bark.
Ata në Partinë Socialiste e durojnë edhe pse e dinë se po i shan edhe ato pasi ato e dinë mirë se një pjesë e madhe e tyre janë nipa ose bij të anëtarëve të Komitetit Qendror, nipa ose bij të drejtuesve të shtetit e të partisë në kohën e diktaturës, të sekretarëve të parë, të dytë e me radhë, të kryetarëve të komiteteve ekzekutive, të drejtorëve të rëndësishëm të ministrive, nipa apo bij të kryetarëve të degëve të brendëshme, të shefave të sigurimit të shtetit, etj, etj, dhe vetëm frika i bën bashkë në llogoren kundër demokratëve, kundër Partisë Demokratike dhe pushtetit të saj.
Ai, pedofili, kishte qenë mësues dikur. Kishte përdhunuar një fëmijë, nxënëse të klasës së shtatë. Qe bërë skandal që u fsheh nga shteti, shkolla e familja, por mori dhenë në fakt. Përfytyro vitet 1970 të shekullit të kaluar. Familja e vajzës nxënëse, familje e nderuar dhe me reputacion. Arrijnë bashkë me partinë dhe pushtetin e asaj kohe ta mbyllin rastin në fjalë, ose më saktë, ta fshehin, duke e transferuar mesuesin pedofil nga ajo zone. Duke menduar se do të ishte shumë më e rëndë dënimi i tij apo publikimi i ngjarjes se përdhunimit. Familja e nxënëses nuk e vrau mesuesin pedofil. Mund ta vriste por frika se do të përgojohej vajza e tyre e pafaj, frika se do të tregohej me gisht vajza e tyre, ishte më e madhe.
Pas pak kohe, organet e sigurimit, ia gjetën anën këtij mesuesi pedofil dhe e futën në burg gjoja për axhitacion e propagandë dhe e dënuan mbi 10 vjet. E ai për spiunlleqe që bënte në burg, beri 15 vjet burg. E dënuan për këtë vepër penale, por ndërkohe ia bënë të qartë se pse po denohej, por shkaku i vërtetë mbahej fshehte për hir të nxënëses së përdhunuar.
Bëri burgun. Erdhi demokracia dhe doli i lire. Iu ngjit Partisë Demokratike si muti këpucës. Vriste e priste në emër të Partisë Demokratike, të demokracisë, vendoste për të tjerët, për emërimet e kuadrove, denigronte intelektualët, i përbuzte. Njerzit shtangeshin. E njihnin. Ia dinin pedofilinë. Ia dinin shkakun e burgut. Njerzit e donin Partinë Demokratike, por pyesnin nën zë, si ka mundësi të gjejë strehë dhe të bëhet kapo tek kjo parti ky pedofil. Pedofili, intelektualët i quante komunistë dhe të përkëdhelur të Partise së Punes dhe gjente mënyra që ti largonte apo të mos lejonte të afroheshin tek PD intelektualët.
Rrodhën ditë dhe Partia Demokratike e volli. Dhe pasi e volli pedofilin ajo parti u bë esëll, qiqërr, nuk i bënin më sytë hije.
Ai, ndërkohë që kishte mbetur si qen i zgjebur, vazhdonte të kërcënonte, të fyente, të përbuzte intelektualë dhe t’i quante si e keqja më e madhe e demokracisë se janë intelektualë komunistë pasi janë shkolluar në kohën e Partisë së Punës. Kërcënonte sikur kishte marrë informacione të rëndësishme nga dosjet e sigurimit sa ishte kuadër tek Partia Demokratike dhe në pushtetin e saj.
Një ditë, një intelektual u përball me të. Ai e quante komunist intelektualin ndonëse asnjë herë nuk kishte qenë në parti, ndërsa intelektuali që kish duruar sa mali, që kishte informacion plot, i tha, pedofil. I tha se ke hyrë në burg se ke përdhunuar një nxënëse në klasë pas orës së mësimit teksa ajo pastronte klasën... Ia vuri para fytyrës maskarallëkun që kishte bërë dhe fshehjen që kishte mundur të bënte gjithë këto vite. I tha se njerzit e dinë se çfarë kishte bërë dhe pse ishte dënuar…
Po të ishe në Amerikë, i tha intelektuali, ti do ishe vënë në karrige elekrtike. Ndërsa në Shqipëri ti arrite të mashtrosh dhe të bëhësh edhe drejtues dhe jep mend, bën moral.
Që nga ajo ditë që kuptoi se njerzit ia dinin historinë, pedofili filloi të fshihej dhe të ecte natën dhe hijeve. U bë i huaj qyteti për të. Në çdo mjedis lavdëronte intelektualin që ia përplasi në fytyrë të vërtetën por i shmangej si djallit.
Nuk e kisha parë gjatë. Kisha menduar se i ka bërë nder vdekja.
Por e pashë, të mplakur e të mbajtur me një republikë në kokë, duke u kacavjerrë pas dy kandidatëve për deputetë të Partisë Socialiste, siç u kacavirrej kohë më parë kandidatëve për deputetë të Partisë Demokratike.
E kuptova se e kanë thirrë në shërbim ata që e kanë dënuar atëhere. E ka thirrë në shërbim operativi i sigurimit të asaj kohe që ishte në atë zonë ku ishte shkolla, që ia fshehu pedofilinë dhe i bëri nder duke e dënuar për axhitacion e propagandë, që kur të delte nga burgu të bëhej nëndetëse e sigurimit të shtetit në partinë demokratike.
E njihja edhe operaivin e sigurimit qe ia kishte bere dosjen, edhe kryetarin e deges se puneve te brendeshme te asaj kohe. E kanë mbajtë peng pedofilin se të tillët mbahen peng. E kanë kërcënuar mbase duke i thënë se mud të të vrasë sot familja e ishnxënëses së përdhunuar…
Njëri nga kandidatët për deputetë të Partisë Socialiste është nipi i ishkryetarit të Degës së Punëve të Brendëshme të asaj kohe, të asaj zone.
E pashë pedofilin që kish zënë për krahu nipin e ishkryetarit të Degës së Punëve të Brendëshme që do të bëhet deputet. Iknin duke qeshë me potere, duke sharë demokratët...
Qesha lehtë e hidhur me vete. Qesha me zor me veten se nuk më le të qesh muti që po më thartohet e perzihet keq në bark.
Për shkak të këtij pedofili që endet ende mes nesh dhe po përdhunon ende ditët e mia.