Vullnet Mato
�ND�RR PARAJSE
Mbr�m� gjat� nj� shiu
t� zgjatur net�ve me radh�,
pash� nj� �nd�rr t� kund�rt
me k�q�simin e motit.
Sikur agoi papritur
nj� m�ngjes parajse i bardh�
dhe u zgjova gazmor
te mrekullia hyjnore e zotit...
Por n� kulmimin e atij
ngaz�llimi t� madh qiellor,
shtanga krejt i befasuar
me trompeta n� zem�r,
kur pash� t� strukur
mes shpirtm�dhenjve tok�sor,
nj� nga xhelat�t m� kriminel
t� koh�s s� eg�r...
Nj� nga ata jagot e dredhave
q� arrit�n m� von�,
gjer n� foltoren e parlamentit,
dhe aty publikisht,
p�r t� drejtat e njeriut
bu�it�n me z�rin jehon�,
duke luajtur martirin e pafajsh�m,
vetmohuesin si Krisht.
Mes luleve vigane
ku ligj�ronin zogjt� k�ng�tar
ai qeshte e lozte me shpirtrat,
n� kulmin e hares�,
nd�rsa mua m� dukej
sikur n� at� vezullim t� papar�
vall�zonte n� rrjet�n e vet
nj� marimang� e zez�.
Fort i mahnitur mendova,
si ka mund�si t� jet� futur,
te ky mjedis me pranver�
t� p�rjetshme per�ndie,
frym�vras�si i shpirtrave
n� mosh�n e frym�s s� bukur,
viktimave t� tij edhe n� qiell
t�u b�j� p�rsip�r hije?....
At�her� b�rtita fort,
n�p�r gjumin e mesnat�s:
O zot i madh, kontrollo
sejmen�t e tu t� besuar,
kur zgjedhin shpirtrat
n� dyert e parajs�s,
se paske edhe mes tyre
ryshfet�i t� korruptuar!...
T� lutem, t� pakt�n
k�tu ku buron drita jote,
mos lejo t� shkelen
parimet e shenjta t� qiellit,
duke shkaktuar pak�naq�si
dhe zem�rime toke,
p�r kodet e marr�veshjes
q� ke me njer�zit!...
Dhe si e pash� q� aty,
nuk m�u p�rgjigj askush,
zbrita shkall�t e qiellit
nj� nga nj� mjaft i zem�ruar.
Shkova t� hedh shpirtin
n� ferr, mes zjarrit prush,
dhe at� �ast brofa
nga shtrati tep�r i tmerruar...