De mythe Lance Armstrong lijkt -voor zover die nog bestond- definitief doorprikt. Nadat het Amerikaanse Anti-dopingagentschap USADA vorige week een rapport vrijgaf waarin zevenvoudig Tourwinnaar Lance Armstrong niet enkel wordt beschuldigd van het gebruik en de distributie van prestatieverbeterende middelen, maar ook van het cultiveren van een 'dopingcultuur' binnen US Postal, was het vandaag het sportmerk Nike dat zijn banden met de wielrenner verbrak.
In de aanklacht die USADA tegen Armstrong, Bruyneel en co opstelde, staat een lijst met daarin de verboden middelen die de Amerikaan en zijn ploegmaats zouden hebben gebruikt.
Popular Science auteur Colin Lecher bespreekt de middelen en gaat hun effectiviteit na:
Bloeddoping en EPO (Erythropoietine)
Bloeddoping betekent dat een atleet een bloedtransfusie toegediend krijgt waarvan het bloed een hogere concentratie aan rode bloedcellen bevat. Een atleet met een hogere hematocrietwaarde (de proportie van rode bloedcellen) heeft een beter uithoudingsvermogen. EPO is een menselijk hormoon dat een alternatieve manier biedt om de concentratie van rode bloedcellen te verhogen.
Het effect: Wedstrijdreguleringen stellen de maximale hematocrietwaarde van mannelijke atleten op 50% (het gemiddelde is 44 a 45%). Dopinggebruikers mikken daarom op 49,5%, wat het uithoudingsvermogen met maximaal 34%kan verbeteren.
Testosteron
Het effect van testosteron verschilt van persoon tot persoon en hangt af van de trainingsintensiteit. Vrouwen, die in vergelijking met mannen, slechts een tiende tot een vijftiende deel testosteron produceren, zijn veel gevoeliger voor zo’n behandeling.
Het effect: Volgens Don Catlin, farmacaloog aan de Universiteit van California, kan men hier een verhoging van de fietssnelheid tussen de 5% en 15% van verwachten.
Menselijk Groeihormoon (HGH)
Dit hormoon maakt het gemakkelijker om spiermassa op te bouwen over de langere termijn. Er is echter geen overtuigend bewijs dat kracht en uithoudingsvermogen er ook wel bij varen. Atleten zouden me dankzij dit hormoon wel effectiever kunnen trainen omdat het de recuperatietijd tussen trainingssessies verkort.
Het effect: Moeilijk te zeggen, maar het is wel duidelijk dat dit hormoon helpt bij de training.
Corticosteroïden (cortisone)
Deze middelen verzachten de pijn van een training of een wedstrijd.
Het effect: Dit valt zeer moeilijk te kwantificeren, al spreekt het voor zich dat atleten middelen die de pijn verzachten en toelaten om te blijven doorgaan goed kunnen gebruiken.
Transfusies met zout- en plasma-oplossingen
Dit is geen doping, maar een manier om de dopingtests te omzeilen. Wanneer atleten teveel bloeddoping toegediend krijgen en over de 50% hematocrietwaarde dreigen te gaan, gebruiken ze deze transfusies om die waarde terug te doen dalen.
Het effect: Geen.
Conclusie: Bezint eer ge begint...
Bron : Express.be