Een goede verkiezingscampagne van een zittende president bestaat uit drie elementen, schrijft Jim Geraghty, redacteur van de National Review, op New York Daily News: een ijzersterke verdediging van de eigen verwezenlijkingen, een succesvolle definitie van de oppositie en een overtuigende visie voor een tweede ambtstermijn. Obama heeft problemen met elk van deze elementen.
De economische verwezenlijkingen van de president zijn uitzonderlijk zwak. Vier jaar geleden verklaarde hij nog vol vertrouwen dat hij maar één ambtstermijn nodig zou hebben om de VS uit de crisis te loodsen. De Amerikaanse economie ligt nog altijd op apegapen.
Het beste wat Democraten nu kunnen doen is de ernst van de situatie benadrukken. Zo verklaarde Bill Clinton tijdens de Democratische Conventie: “Geen enkele president – ik niet en mijn voorgangers niet – had in vier jaar de schade [waarmee Obama werd geconfronteerd.] kunnen herstellen ”
Deze stelling mag misschien accuraat zijn, als beweegreden in het stemhokje is ze verre van ideaal. De problemen met de economie en de werkloosheid – volgens bepaalde bronnen is het relevante cijfer voor de VS niet 12 maar 27 miljoen – zijn dan ook niet goed voor Obama's overwinningskansen.
Gedurende dit hele jaar wist Obama op meesterlijke wijze Romney te definiëren als een oncharismatische, incompetente pion van Wall Street. Paradoxaal genoeg profiteert Romney hier nu van omdat Obama de lat zo laag legde voor zijn tegenstander dat zijn prestatie op het eerste presidentieel debat overal als een game changer werd beschouwd.
Tijdens dat debat bleek dat Romney veel slimmer, duidelijker en meer begaan is met zijn land dan de uitspraken van het Obamateam deden uitschijnen. De negatieve campagne heeft Obama over de voorbije maanden geen windeieren gelegd, maar die kaart is nu ongeveer uitgespeeld.
Obama’s visie op een tweede ambtstermijn is volgens velen zijn sterkste punt. Iedereen herinnert zich nog zijn mooie speeches anno 2007-2009 waarin hij een beeld schetste van een nieuw Amerika. Het probleem is echter dat dit ideaalbeeld nu, na vier jaar Obama, nog verder af lijkt dan in 2008.
Na de Republikeinse comeback in de midterms van 2010 bleek dat Obama er niet in slaagde om zijn visie door te drukken en daarbij een grote meerderheid in het Congres voor zich te winnen (iets waar zowel Clinton als Bush wel in slaagden). Het lijkt zeer onwaarschijnlijk dat dit zal veranderen na de verkiezingen.
Amerikanen kunnen dus kiezen tussen de politieke impasse van de voorbije twee jaar of een geheel nieuwe richting en visie. Conventionele wijsheid geeft de overwinning aan Obama, maar gezien de zwakheid van zijn politieke boodschap zou die wijsheid wel eens spectaculair fout kunnen zijn.
Bron : :New York Daily News / Express.be