Tatoeages zijn niet enkel een oude vorm van communicatie, maar liggen ook aan de basis van de uitvinding van het Chinese schrift. Dat schrijft professor sinologie Victor Mair op Language Log, naar aanleiding van de vondst van verscheidene getatoeëerde ijsmummies in Zuid-West Siberië.
Negentien jaar geleden werd het lichaam van de ‘Siberische IJsprinses’ gevonden in de permafrost van het Ukok Plateau. Deze en andere vondsten werden uitgebreid besproken in een recent artikel in The Daily Mail over de tatoeages van de 2500 jaar oude Pazyrykcultuur.
Deze cultuur was verwant met die van de door Herodotos beschreven Scythen van de Euraziatische steppes. Ook de Scythen tatoeëerden zich, wat volgens Herodotos een teken van adel was. Volgens andere onderzoekers gebruikten ook andere culturen tatoeages als vorm van onderscheiding.
Mair merkt op dat het Chinese symbool voor schrijven (wén of 文) oorspronkelijk ‘tatoeage’ betekende (omstreeks 1200 voor Christus). Eeuwen later nam het symbool de betekenis van ‘cultuur’, ‘schrijven’ en ‘beschaving’ over, terwijl de oorspronkelijke betekenis verschoof naar ‘wén 纹’.
Er is dus een direct en onmiskenbaar linguïstisch verband tussen het concept van tatoeages en de ontwikkeling van het Chinese schrift. Ironisch genoeg raakten tatoeages in China tegen het einde van het eerste millennium voor Christus in onbruik, tenzij als straf en markering van criminelen.
Tatoeages zouden dus niet enkel als identificatiemiddel gediend hebben, maar ook als communicatiemiddel. Aangezien het menselijke lichaam altijd en overal beschikbaar is, is het inderdaad een ideale plaats om iets op te schrijven, vooral in nomadische of seminomadische steppeculturen. Er zouden ook verbanden te ontdekken zijn tussen tatoeages en wandschilderingen en inscripties.
De meesten die vandaag een tatoeage hebben of willen, zien dat voornamelijk als een unieke lichaamsversiering, net zoals een juweel dat kan zijn. In sommige landen zijn de percentages mensen met tatoeages best hoog. Uit een Amerikaans onderzoek van 2006bleek dat liefst 36% van de 18- tot 25-jarigen op zijn minst één tatoeage had. In de leeftijdscategorie daarboven (26 tot 40 jaar) was dat zelfs 40%. Bij de zogenaamde babyboomers (1944 - 1964) ligt dat percentage op 15%.
Uit onderzoek van de Texas Tech University uit 2010 bleek dat mensen die één tatoeage hadden zich sociaal niet anders gedroegen, dan mensen die er geen hebben. Bij mensen die vier of meer tatoeages hadden was wel sprake van afwijkend sociaal gedrag.
Mensen wiens geslachtsdelen getatoeëerd waren of die piercings in hun tepels hadden, gebruikten ook makkelijker drugs of hadden een strafblad. Wat een specialist er toe bewoog om tatoeëringen te vergelijken met vastgoed: ‘Het gaat om grootte, maar vooral om locatie, locatie, locatie.’
Mair observeert tenslotte dat de cirkel nu volledig rond is, gezien de neiging van Westerlingen om Chinese tekens (die vaak totaal verkeerd vertaald worden) op hun lichaam te laten tatoeëren.
Bron : Express.be