Volgens multimiljardair George Soros is er te weinig eenheid en solidariteit in de eurozone. Duitsland moet verantwoordelijkheid nemen voor de crisis, het leiderschap van de eurozone op zich nemen en zich garant stellen voor de periferie, of uit de weg gaan en de eurozone verlaten, aldus de Amerikaans-Hongaarse miljardair-filantroop op Project-Syndicate.
De eurocrisis is een complexe mix van problemen met banken, schulden en de intra-Europese handelsbalans. Europese leiders hebben tot nog toe geen enkele duurzame oplossing geformuleerd, met als resultaat politieke desintegratie. Die desintegratie heeft de EU-lidstaten in twee afzonderlijke groepen verdeeld: schuldeisers en schuldenaars.
Duitsland heeft, als sterkste van de schuldeisende landen, een leidinggevende rol. Jammer genoeg voeren de Duitsers een totaal verkeerde koers, schrijft Soros:
Duitsland heeft nog steeds zijn trauma met hyperinflatie niet verwerkt en heeft er een irrationale angst voor inflatie aan overgehouden.
De Duitsers verplichten schuldenaarsnaties om hoge premies te betalen op hun overheidsobligaties.
De echte bedreiging – deflatie – wordt helemaal opzijgeschoven.
De obsessie met besparingen is contraproductief omdat de schuldratio toeneemt wanneer het BBP daalt.
Soros vreest dat het resultaat van deze strategie, een Europa van twee snelheden, permanente gevolgen dreigt te hebben. Een gebrek aan gemeenschappelijk beleid zal steeds meer menselijke en financiële middelen naar de kernlanden stuwen, terwijl de periferie in een permanente depressie verzeilt.
Zolang Duitsland weigert medeverantwoordelijkheid te aanvaarden voor de crisis en geen duidelijke stappen onderneemt zal de kloof in de eurozone, die de kern van de periferie scheidt, verbreden.
Op een bepaald moment wordt die kloof ondichtbaar en leidt hij tot het einde van de eurozone, de gemeenschappelijke markt en de Europese Unie. Om een wanordelijk einde te vermijden, stelt Soros de Duitsers voor een keuze:
Duitsland neemt verantwoordelijkheid en neemt de leiding op zich van een politiek, fiscaal en economisch verenigd Europa.
Duitsland bijt door de zure appel heen en verlaat nu de Euro, waarna de euro devalueert, de reële schuldenlast verlicht, de kans op default verdwijnt en de rentes verlagen.
Beide scenario’s zouden eerst economische ontwrichtingen blootleggen, maar op de lange termijn in Europa een langdurige depressie vermijden en een internationaal muntsysteem realiseren waarbij schuldeisers en schuldenaars de verantwoordelijkheid voor de financiële stabiliteit delen.
Bron ::Project Syndicate / Express.be