September is een cruciale maand voor de eurozone. Er had veel verkeerd kunnen lopen, maar we lijken de eindstreep te zullen halen. The Economist denkt dat we blij mogen zijn over de staat van de muntunie, maar ook dat we best nog even wachten met juichen.
Het Duitse Grondwettelijk Hof heeft groen licht gegeven voor het reddingsfonds, de bankenunie komt er, de Nederlandse kiezers hebben uiteindelijk toch voor Europa gekozen en de ECB belooft de euro te zullen redden.
Dit goede nieuws bedaart de gemoederen echter niet helemaal. De Duitse uitspraak verbergt addertjes onder het gras, Nederland is beduidend sceptischer geworden over Europa, Griekenland is nog steeds een onoplosbaar probleem en het valt nog af te wachten of de ECB haar belofte kan invullen.
Toch is het goed dat de storm van september relatief mild blijkt te zijn en dat de Europese leiders tenminste pogingen ondernemen om vooruitgang te maken. Politieke unie – volgens The Economist een absolute vereiste om de crisis te overwinnen – is bespreekbaarder geworden.
Barroso riep deze week op tot een Europese “federatie van natiestaten” en zelfs de Fransen lijken niet helemaal tegen het idee gekant te zijn. De building blocks van de nieuwe unie worden moeizaam voorbereid: bankenunie, fiscale unie, economische unie en politieke unie.
Deze eengemaakte federatie zal echter niet voor binnen nu en een jaar zijn. Het grootste obstakel is immers – in de woorden van een onbekende Eurocraat – “het duivelspact tussen diegenen die soevereiniteit weigeren te delen [Frankrijk] en diegenen die risico weigeren te delen [Duitsland].”
Gelukkig beginnen de leiders van de eurozone stilaan te beseffen dat de ultieme catastrofe enkel vermeden kan worden door in de richting van unie te bewegen. Angela Merkel is zelf al gewonnen voor het idee van een transferunie. De Duitse en Franse bezwaren zullen uiteindelijk worden overwonnen.
Transfers alleen zijn niet genoeg om de crisis te bedwingen, maar zijn wel een teken van politieke eenheid en een duidelijke stap in de juiste richting. Het enige risico is volgens The Economist dat intra-Europese solidariteit kan omslaan in een verbreding van de kloof tussen schuldeiser en schuldenaar.
Bron : The Economist / Express.be