Soneti XLVI

William Shakespeare

Sytë e mi dhe zemra janë në luftë të rreptë;
Se kush do ta fitjë nurin tënd të rrallë,
Sytë ia mohojnë zemrës këtë të drejtë,
As zemra syve këtë thesar s’ua fal.
Zemra kërkon të të ketë në gji,
Kthinë ku s’depërtojnë sytë e kulluar,
Por sytë nuk pranojnë kurrsesi
Që t’u shpëtojë ky thesar i çmuar.
Në një kuvend aherë na u mblodhën
Mendimet këtë punë për ta shoshitur,
Se ç’do t’u jepej palëve vendosën,
Syve të kulluar dhe zemrës së zhuritur:
Syve t’u falin gjithë bukurinë,
Zemrës të zemrës sate dashurinë.

William Shakespeare
Sonete, Shqipëroi Vedat Kokona
E përgatiti: Manjola Brahaj