Deri në shekullin VII, arabët jetonin të ndarë në fise. Në bashkimin e fiseve, ndikoi feja e re e cila u quajt islamizëm. Themeluesi i islamizmit ishte Muhamedi a.s (570-632), tregtar nga Meka.
Ideja e Muhamedit ishte heqja dorë nga besimi në shumë perendi dhe besimi në nje Zot të vetëm — Allahun. Profeti - i derguari i Zotit ishte vetë Muhamedi a.s. Përkrahësit dhe pranuesit e kësaj feje të re u quajtën muslimanë që domethenë të nënshtruarit e Zotit.
Muhamedi e fiIloi predikimin e tij në Mekë. Aty gjendej tempulli i vjeter i Qabes ku ruhej Guri i Zi, i cili sipas traditës thuhet se ka rënë nga qielli dhe ''respektohet'' nga të gjithë muslimanët.
Muhamedi a.s , me bashkëpunëtorët dhe me përkrahësit e tij, ne vitin 630 u drejtua për në Mekë. Ai theu rezistencën e kundërshtarëve të tij dhe u vendos aty.
Muhamedi a.s kërkonte respektirnin e drejtësisë, ligjeve, shtetit, pagesën e tatimeve për shtetin, krijimin e tolerancës mes njerëzve etj. Muhamedi a.s thoshte “Ta duash atdheun dhe popullin tënd është detyrë e çdo myslimani”.
Lexo më shumë: Arabët dhe Beduinët
