Ebu Hanife: (arab.) - En-nu’man ibnu Thabit i njohur me emrin Ebu Hanife.
U lind në vitin 80/700 dhe jetoi deri në vitin 150/767 në Kufë.
Ishte përfaqësuesi më i madh dhe më i njohur i shkollës hanefite dhe njëri prej dijetarëve më të mëdhenj në historinë islame.
Për ta ruajtur pavarësinë intelektuale dhe nga frika e ndikimit të halifëve në marrjen e vendimeve, refuzoi ofertat e emevitëve e pastaj edhe të abasidëve që të bëhet gjykatës suprem (kadi kudat) i shtetit.
Për shkak të refuzimit u burgos dhe vdiq në gjendje të rëndë. Shkolla e tij karakterizohet për gjerësi dhe thellësi mendimi.
Për burime juridike i pranonte Kur’anin, hadithin, fetfatë e as-habëve, ixhmain, kijasin etj.
Është shkolla më e përhapur dhe më racionale në islam.
Në botë njihet me emrin ‘medhhebi hanefi’.
Ka shkruar shumë vepra “El-Fikhul ekber”, “Kitabul Vasijje”, “El-Alimu vel-Muteal-limu”, “El-Musnedu” etj.
Ebu Hanife biografia,veprat,jeta,kur u lind,ku lindi,vendi i lindjes,cilat vepra i shkroi,veprat nga Ebu Hanife,Librat nga Ebu Hanife