Terwijl de Grieken misschien hun laatste weken in de eurozone doorbrengen, komt ook de Italiaanse economie onder steeds hogere druk te staan.
Italië heeft, na de VS en Japan, de derde hoogste staatsschuld ter wereld (1.900 miljard euro), en heeft daarmee alle kaarten in handen om de globale economie op de rand van de afgrond te brengen.
De rente op tienjarige Italiaanse obligaties steeg op 15 mei tot 5,86%, nadat het land aankondigde dat zijn BBP in het eerste kwartaal van 2012 met 0,8% zou dalen. De Italiaanse output bevindt zich nu 6% onder het niveau van net voor de crisis, en Italië is het enige ontwikkelde land dat zijn reëel pro capita inkomen sinds 2000 zag dalen.
De slechte economische situatie heeft in de laatste weken al geleid tot toestanden uit de jaren ’70 van vorige eeuw: terroristische moordaanslagen, gewelddadige bommenwerpers en geruchten over het inzetten van het leger.
De onverkozen regering van de “technocraat” Mario Monti voert de besparingsmaatregelen drie keer sneller door dan de beleidslijnen van het IMF, en het resultaat is dat de geldvoorraad in een verschrikkelijke deflatoire spiraal terecht dreigt te komen.
Voormalig premier Romano Prodi zei dat “het hele kaartenhuis in elkaar stort” als Griekenland de eurozone verlaat. De kans op besmetting is dan ook erg groot, gezien de enorme risico’s waaraan de Italiaanse staat is blootgesteld – 32% van het BBP tegenover de banksector en nog eens 278 miljard euro in TARGET2 claims tegenover Duitsland, Nederland, Finland en Luxemburg.
Het hele Europese banksysteem is een incestueus en onontwarbaar kluwen geworden van zwakke banken en zwakke staten die elkaar wanhopig proberen recht te houden, inclusief met geld van de goedkope leningen van de Europese Centrale Bank.
De enige manier op de catastrofe af te wenden is volgens Angelo Drusiani van de Banca Albertini om de ECB de klassieke functie van “lender of last resort” te geven (zoals de Fed in de VS dat is), en dat Italië anders “massale devaluatie, drie tot vijf jaar hyperinflatie en ondraaglijke werkloosheid” te wachten staat.
Moody’s voerde verleden maandag nog een ratingverlaging door voor 26 Italiaanse banken en verwacht dat de economie er dit jaar met 1,9% zal inkrimpen. De Italiaanse bankvereniging ABI sprak van een “onverantwoorde en onbegrijpelijke aanval op Italië, haar bedrijven, haar families en haar burgers” en riep de EU op om hard op te treden tegen de kredietbeoordelaars.
Italië heeft, na de VS en Japan, de derde hoogste staatsschuld ter wereld (1.900 miljard euro), en heeft daarmee alle kaarten in handen om de globale economie op de rand van de afgrond te brengen.
De rente op tienjarige Italiaanse obligaties steeg op 15 mei tot 5,86%, nadat het land aankondigde dat zijn BBP in het eerste kwartaal van 2012 met 0,8% zou dalen. De Italiaanse output bevindt zich nu 6% onder het niveau van net voor de crisis, en Italië is het enige ontwikkelde land dat zijn reëel pro capita inkomen sinds 2000 zag dalen.
De slechte economische situatie heeft in de laatste weken al geleid tot toestanden uit de jaren ’70 van vorige eeuw: terroristische moordaanslagen, gewelddadige bommenwerpers en geruchten over het inzetten van het leger.
De onverkozen regering van de “technocraat” Mario Monti voert de besparingsmaatregelen drie keer sneller door dan de beleidslijnen van het IMF, en het resultaat is dat de geldvoorraad in een verschrikkelijke deflatoire spiraal terecht dreigt te komen.
Voormalig premier Romano Prodi zei dat “het hele kaartenhuis in elkaar stort” als Griekenland de eurozone verlaat. De kans op besmetting is dan ook erg groot, gezien de enorme risico’s waaraan de Italiaanse staat is blootgesteld – 32% van het BBP tegenover de banksector en nog eens 278 miljard euro in TARGET2 claims tegenover Duitsland, Nederland, Finland en Luxemburg.
Het hele Europese banksysteem is een incestueus en onontwarbaar kluwen geworden van zwakke banken en zwakke staten die elkaar wanhopig proberen recht te houden, inclusief met geld van de goedkope leningen van de Europese Centrale Bank.
De enige manier op de catastrofe af te wenden is volgens Angelo Drusiani van de Banca Albertini om de ECB de klassieke functie van “lender of last resort” te geven (zoals de Fed in de VS dat is), en dat Italië anders “massale devaluatie, drie tot vijf jaar hyperinflatie en ondraaglijke werkloosheid” te wachten staat.
Moody’s voerde verleden maandag nog een ratingverlaging door voor 26 Italiaanse banken en verwacht dat de economie er dit jaar met 1,9% zal inkrimpen. De Italiaanse bankvereniging ABI sprak van een “onverantwoorde en onbegrijpelijke aanval op Italië, haar bedrijven, haar families en haar burgers” en riep de EU op om hard op te treden tegen de kredietbeoordelaars.
Bron : The Daily Telegraph / Express.be