Η οικονομική κρίση και τα συνεχή σκληρά μέτρα δεν έχουν αφήσει σε ησυχία την τσέπη των Ελλήνων πολιτών εδώ και πολύ καιρό.
Οι επαγγελματίες κάθε κλάδου πλήττονται σφοδρά από... τα μέτρα, που έχουν χαρακτηριστεί μέχρι και απάνθρωπα.
Από την κρίση και τις συνέπειές της δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν ούτε τα κυλικεία των δημόσιων σχολείων του Ρεθύμνου, καθώς σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες τους, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, οι ιδιοκτήτες έχουν σκεφτεί ακόμη και το «λουκέτο».
Ιδιοκτήτες κυλικείων που μίλησαν στην Κρητική Επιθεώρηση επεσήμαναν ότι η κίνηση στα κυλικεία έχει πέσει κατά 50 % σε σχέση με πέρυσι. Ο ΦΠΑ στους χυμούς έχει αυξηθεί, σύμφωνα με τις τελευταίες αλλαγές που έγιναν στον φόρο προστιθέμενης αξίας, στο 23%, καθιστώντας πολύ δύσκολη τη διατήρηση των τιμών στα συγκεκριμένα είδη στα ίδια επίπεδα, πράγμα που όμως κάνουν οι ιδιοκτήτες με προσωπικό κόστος, καθώς οι τιμές δεν έχουν μεταβληθεί τα τελευταία χρόνια. Κάποια κυλικεία, δε, έχουν ήδη σταματήσει να προμηθεύονται ακόμα και χυμούς.
Εκτός όμως από τα αναψυκτικά, έχει αυξηθεί κατά πολύ και ο αριθμός των τροφίμων που μένουν στο ράφι, με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες των κυλικείων να έχουν μειώσει κατά πολύ τις προμήθειές τους. Ακόμη και τα κουλούρια, που αποτελούν το πιο φθηνό είδος τροφίμου των κυλικείων –κοστίζουν κατά μέσο όρο 50 λεπτά- μένουν απούλητα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΦΠΑ έχει αυξηθεί τρεις φορές τον τελευταίο χρόνο. Αρχικά, από 3% πήγε 8% στη συνέχεια 11% για να καταλήξει με την τελευταία αλλαγή στο 13% για τα τρόφιμα και 23% για τους χυμούς και τα αναψυκτικά.
Επιπροσθέτως, τα ενοίκια των κυλικείων είναι αρκετά υψηλά, κυμαίνονται από 10.000 έως 18.000 ευρώ το χρόνο -ίσως και παραπάνω-, ανάλογα με τις μέρες που θα λειτουργήσει το κάθε κυλικείο. Η κατάσταση φαίνεται να έχει ξεφύγει και όπως δήλωσαν κάποιοι ιδιοκτήτες στην Κρητική Επιθεώρηση σκέφτονται, πλέον, το ενδεχόμενο να βρουν μια επιπλέον δουλειά για να τα βγάλουν πέρα.
Οι μαθητές δεν ψωνίζουν όπως παλιά και χρονιά με τη χρονιά η κίνηση μειώνεται. Υπάρχει μεγάλη διαφορά σε σχέση με παλαιότερα, διότι για τις οικογένειες είναι δύσκολο πλέον να δίνουν χρήματα στα παιδιά τους για να ψωνίσουν κάτι από το κυλικείο, τη στιγμή που τα έξοδα ανεβαίνουν συνεχώς και τα έσοδα μειώνονται. Η τελευταία «τάση», δε, θέλει τα παιδιά να κρατούν πακέτα με φαγητό και νερό από το σπίτι τους, προετοιμασμένα από τους γονείς τους. Όπως μας είπε ιδιοκτήτης κυλικείου σε δημοτικό σχολείο τα παιδιά που ψωνίζουν από το κυλικείο είναι πολύ λίγα –περίπου 50 από τα 250 του σχολείου, είπε χαρακτηριστικά- και αυτά έρχονται στο κυλικείο με ένα ευρώ στην τσέπη τους κατά μέσο όρο.
Κρατούν και …τεφτέρι
Επιπλέον, δεν είναι λίγοι οι ιδιοκτήτες κυλικείων, που έχουν αρχίσει να κρατάνε τεφτέρι. Καθημερινά βλέπουν παιδιά στο κυλικείο να έρχονται να ψωνίσουν χωρίς να έχουν λεφτά να πληρώσουν αυτά που παίρνουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να χρωστούν στα κυλικεία και οι ιδιοκτήτες να έχουν ένα επιπλέον άγχος, όσον αφορά τα χρωστούμενα των μαθητών. Σε μερικές περιπτώσεις, οι γονείς των παιδιών συνεννοούνται με τους ιδιοκτήτες των κυλικείων, να ψωνίζουν τα παιδιά και να τα πληρώνουν οι γονείς, για παράδειγμα, κάθε Παρασκευή. Εκτός από τα υπόλοιπα, υπάρχουν κυρίως στα γυμνάσια και λύκεια και οι καταλήψεις, που εκμηδενίζουν τα έσοδα των κυλικείων κατά τη διάρκειά τους.
Κίνηση για να βελτιωθούν τα πράγματα έχει γίνει από το Σύλλογο Μισθωτών Κυλικείων Δημοσίων Σχολείων Ρεθύμνου- Χανίων, με σκοπό τη διαπραγμάτευση και τη μείωση των μισθώσεων, που είναι πολύ υψηλές και δυσβάσταχτες για τους ιδιοκτήτες. Ο σύλλογος συναντήθηκε με τον Αντιδήμαρχο Παιδείας κ. Γεώργιο Γεωργαλή, με τον οποίο συζήτησαν το θέμα για να βρουν μια λύση.
Σε μικρή πτώση η ζήτηση και στα σχολικά είδη
Μικρές αυξομειώσεις και γενικότερα και μια μικρή μείωση της ζήτησης της τάξεως του πέντε τοις εκατό παρατήρησε ο ιδιοκτήτης της αλυσίδας βιβλιοπωλείων «Κλαψινάκης» κ. Νίκος Κλαψινάκης. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μείωση αυτή οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι την εφετινή χρονιά οι δάσκαλοι και καθηγητές ζήτησαν λιγότερα πράγματα από τους μαθητές, συμμεριζόμενοι τη δυσμενή οικονομική κατάστασή τους. Αναλυτικότερα είπε:
«Το κομμάτι των σχολικών δεν το αγγίζει τόσο πολύ η κρίση, γιατί ο γονέας ποτέ δεν πρόκειται να αρνηθεί να παρέχει στο παιδί του τα απαραίτητα σχολικά είδη. Αυτό που άλλαξε με την κρίση είναι ότι οι δάσκαλοι ζήτησαν από τα παιδιά λιγότερα πράγματα από τα βιβλιοπωλεία, συμμεριζόμενοι την οικονομική κατάσταση της πλειονότητας των γονέων. Οι δάσκαλοι, δηλαδή, στις σημειώσεις που έκαναν στα παιδιά δεν απαιτούσαν πλέον να βάλουν τέσσερα κουτιά μαρκαδόρους, έβαζαν δυο, δεν απαιτούσαν τέσσερα κουτιά κόλλας, αλλά δυο. Αυτό βέβαια θα έχει ως αποτέλεσμα να τελειώσουν γρήγορα τα υλικά στη μέση του χρόνου και να χρειαστούν να ξαναπάρουν άλλα υλικά αλλά αυτή τη φορά δε θα υποχρεώνονται πλέον οι γονείς αλλά τα σχολεία –αν έχουν λεφτά.
Η κίνηση πήγε σχετικά καλά, οι γονείς έκαναν πλέον επιλεκτικές αγορές, δεν ακούγαν το παιδί να πάρουν τόσο το διαφημιζόμενο όσο το να πάρουν μια καλή τσάντα που θα την είχαν τα παιδιά για δύο ή τρία χρόνια. Αγόραζαν, λοιπόν, μια επώνυμη τσάντα, η οποία κατά τη γνώμη τους, θα κάλυπτε για μερικά χρόνια το παιδί. Είναι λοιπόν μια οικονομία αυτό, έδωσαν λίγα χρήματα παραπάνω τώρα με την προοπτική ότι το παιδί τους θα έχει μια τσάντα τρία χρόνια. Στα σχολικά ξενόγλωσσα βιβλία δεν έχουμε πτώση είναι δυστυχώς ένα «ακριβό χόμπι». Στα βοηθήματα έχουμε μια καθυστέρηση καθώς με το να μην έχουν δοθεί ακόμα τα σχολικά βιβλία οι μαθητές δεν αναζητούν βοηθήματα ακόμα».
goodnet.gr