Sa shumë beqare, zemra të vetmuara...





E quan veten poet amator hungarez. I pëlqen të nxjerrë në pah absurdin e jetës së përditshme, kur tragjedia kthehet në shaka dhe shakaja në tragjedi. Një bibliotekar në pension, ai gjithashtu kompozon muzikë, vizaton karikatura dhe hedh videoklipe të shkurtra në YouTube. Poezitë e përkthyera janë shkruar nga autori në Anglisht.


Për më tepër, mund të lexoni në faqen e tij të internetit:
http://web.t-online.hu/mandygabor/








Nga Gabor Mandy ( Hungari)





(1945- )


Në pyllin e shiut











Vendasit në Pyllin e Shiut brazilian





nuk dinë për luftërat e botës,





nuk dinë për bankat dhe falimentimin,





nuk dinë për telenovelat,





nuk dinë për Zbarkimin në Hënë.





Për ta, Hëna mund të jetë një Perëndeshë.





Kjo gjendje duhet të qëndrojë kështu.





Si gjatë kohës së Apokalipsit





kur Zoti i gjykon opsionet e tij.





Mund t’i duket e volitshme





të lërë ca shpirtra të pafajshëm.








Shalqinjtë shpërthyes

Shalqinjtë shpërthyen në Kinë.







U bëra nervoz kur i pashë në TV.





Duket që diçka ka ndryshuar.





Natyra tha: boll më.











Diçka shkon keq në botë.





Kjo është vënë re nga ajsbergët.





Madje dhe nga zogjtë shtegtarë,





por jo nga njerëzit.











Rrugët e tyre tani janë të ndryshme.





Të gjitha gjërat ndryshojnë nga pak.





Edhe toka dhe deti e dinë këtë;





ka tërmet por ka edhe cunam.





Dhe tani shalqinjtë në Kinë!





Nuk i prisja ATA.Kushe bëri?





Si ndodh që ne, më brilantët,





jemi edhe më të çmendurit?





Gratë kineze





Ka një faqe interneti për gratë kineze.





Poe hap. Të gjitha janë të bukura.





Sa shumë beqare, zemra të vetmuara,





Sa keq. Pa burra!











Më vjen keq për ta po si mund t’i ndihmoj?





Nuk mund të martohem me të gjitha.





Nëse do të mundesha, çfarë do t’u ndodhte





aq shumë vejushave kur të vdisja.











Lule-letre të mira, flutura,





do t’ju kënaq të gjithave, një nga një.





Do të jem vetëm i juaji, për njëzet minuta,





duke ju shikuar me radhë, pa bërë zë.











Kam dëshirë të isha i pasur, të blija një tokë.

 




Një sipërfaqe të madhe, kam menduar.





Atje do të mblidheshim të gjithë së bashku,





të formojmë bashkësinë e njerëzve të vetmuar.














Si një prostitutë





Ajo është femër klasi.





E kalon shumë rangun tim të të ardhurave.





Unë e dua atë





por ajo po gjuan për peshk të madh





për të ndërtuar jetën e saj të ëndërruar.





Ajo është si një prostitutë





me një zemër të pafajshme,





e cila beson në mrekullinë





e takimit të syve.





Ajo ka sy të mëdhenj që vështrojnë gjithë kohën





por unë jam në anën e gabuar të pellgut





dhe ajo në të vërtetë





nuk më sheh





mua.





Njeriu i zvarranikëve





Ata thonë se unë jam eksperti më i mirë i zvarranikëve.





Të të gjitha llojeve- nga hardhucat te krokodilët.





Unë kam punuar me ta mbi gjashtëdhjetë vjet,





i mbaja ato, i ushqeja, i stërvisja,





sikur të ishin fëmijët e mi.





Por duke hedhur shikimin prapa,





në jetën time të gjatë e të vetmuar,





mendoj tani se do të ishte më mirë për mua,





nëse do të dija më pak për zvarranikët





dhe më shumë për gratë.





Mos më ngacmo





E dashur, mos më ngacmo,





mos m’i ngre nervat.





Çfarë po të mundon ty,





po më bën mua të çmendem.





Nuk dua të shoh më





në jetën time. Nëse do të kemi





një jetë tjetër, siç besojnë disa,





ne duhet të ekzistojmë në botë të ndryshme





Aponëse kjo nuk është e mundshme





në kohë të ndryshme.





Vetëm më trego më përpara.





Ta di, kur





të mos lindem.





Ardhja e Dytë





Mos prit për ardhjen e dytë të Jezu Krishtit.





Qyshse u ngjit në Qiell,





ai ka qenë këtu disa herë.





Duke ardhur e duke shkuar, i pavënë re.





Duke vështruar.





Nëse një person i panjohur pyet për strehë,





nëse një lypës zgjat dorën për lëmoshë,





nëse një qen i rrugëve iu vjen pas,





Ai mund të jetë një nga këta.





Ji i kujdesshëm kur flet





Jezusi do t’ju falë mëkatet,





por ju mund të mos jeni në gjendje të falni





veten tuaj.








Sanduiçi








Një grua e re në autobuz,





me një sanduiç në dorë.





Flokët e saj duken shumë të bukur





sytë e saj si yje,





gjinjtë e saj të mahnitshëm,





shpina e saj me formë të mirë.





Unë nuk e di.





Ia kam ngulur sytë sanduiçit





E papritshme








Poshikoja një grua të bukur,





dhe fillova të shkruaj këtë poezi për të,





kur mora një mesazh telefonik nga një mik,





që thoshte se kishte ndodhur një grabitje banke





në rrugën ku unë banoja dhe TV tregoi pallatin tonë.





Jeta ndikon te poezia në mënyra të paparashikueshme.





Këta grabitës banke hynë padashur në poezinë time





pa pasur asnjë lidhje.





Kjo poezi do të përfundojë në mënyrë të papritshme,





me fjalët e





parave, gjakut, ulërimave dhe terrorit.





Ndërkohë





imazhi i gruas së bukur po venitet ngadalë.





Librat e vjetër





Mos i hidhni librat e vjetër.





Ato nuk janë të vdekur, vetëm po flenë





si organizmi bakterial,





që u la rastësisht në Hënë





nga astronautët amerikanë.





Ekuipazhi tjetër e gjeti atë të gjallë,





duke pritur për një mjedis tjetër zhvillimi.





Librat e vjetër janë duke pritur gjithashtu,





ato presin me durim





të mund të jetojnë përsëri





në mendjen e dikujt.





Mos i hidhni librat e vjetër.





Ata nuk janë të vdekur, vetëm po flenë





dhe po ëndërrojnë për lexuesit








Gabime





Doja të bëhesha milioner





por kur erdhi koha,





u linda në vendin e gabuar.











Doja të kisha një martesë të lumtur





me shumë fëmijë dhe gëzim





por njëherë shkova në shtëpi në kohën e gabuar.











Mund të isha bërë një poet i madh





po kur Muza ime më puthi,





ia ktheva puthjen në anën e gabuar.











Tani shkruaj romancë dhe erotikë





me të vërtetë të dobëta, por unë mund të bëhem





milioner.








Makina e kohës











Njëherë një djalë krijoi një makinë kohe,





hipi në të dhe tha, le të ecim.





Ai donte të shihte sa njerëz kanë jetuar





para njëmijë vjetësh.











Kjo nuk ishte më një ëndërr,





ai udhëtoi prapa në kohë,





vendosi datën në kurdisje,





dhe çdo gjë i shkoi fjollë











Ai zbarkoi në vitin 1000,





në luftërat e Vikingëve.





Ai u frikësua shumë, pa makinën,





por nuk e dinte çfarë ishte.











Po nëse dikush hidhet në kohë





pas njëmijë vjetësh? Mund të funksionojë.





Makina e kohës do të arrijë atje,





por Toka mund të mos ekzistojë.











Kështu nëse keni një makinë kohe,





mendoni dy herë para se të filloni lëvizjen.





Mund të udhëtoni para ose prapa në kohë,





por mund të mos ktheheni në kohën e tanishme.








rkthyer nga Kujtim Morina