POEZI DASHURIE, POEZI SENSUALE, POEZI BRAKTISJEJE

Nga Andrea mucciolo

Ne të dy (Noi due)

Qëndrojmë këtu
në ndërthurjen e mrekullueshme
të trupave tanë.
Qëndrojmë këtu,
pa lëvizur duke pritur
kapërcimin
që shenjtëron perjetësisht
bashkimin tonë.

Thatësirë (Aridità)

Në lëndinën e ujitur qëparë
njomja mendimet e mija në të tuajat
mekja trupin tim në tëndin
lagesha me seksualitetin tend,
zhytja gëzimin  tim me të tëndin.
Pastaj erdhi thatësira e shpirtit tënd
dhe jo më u spërkata me pasionin tënd,
Porsi gruri i verës
i vetëm thahesha në diell,
zemra jote e ashpërsuar
ndonëse e ujitur nga unë.

LARADASHA BUZËQESHJESH (Capriole di sorrisi)

Dëshiroj të jetoj në një ëndërr
që mos të zgjasë
copëzën e rreme të një nate,
Por të vazhdojë
në mermerin e fortë
të një jete të tërë,
të kapërcejë murin
e perëndimeve te shpirtit.

Laradasha buzëqeshjesh
shembin
vuajtjet shpirtërore.