ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ γυναίκες και οι πολιτικοί µε µέταλλο ξεχωρίζουν από τη φωνή.
ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ του ως υποψήφιος για τον Δήµο Αθηναίων, ο Γιώργος Καµίνης είχε µια µικρή, ίσως και λίγο αντιπαθητική, φωνή. Ηταν η φωνή του καθηγητή, του διανοούµενου, του Συνηγόρου του Πολίτη. Βδοµάδα τη βδοµάδα βρήκε τη... φωνή του, όπως βρήκε και το πολιτικό του ύφος, µε αποκορύφωµα τη νίκη στις κάλπες.
ΦΥΣΙΚΑ, είναι άλλο να κερδίζεις εκλογές κι εντελώς άλλο να διοικείς. Ούτως ή άλλως, προτού προλάβει να πατήσει το πόδι του στον Δήµο ο Καµίνης, έκαναν ποδαρικό στη Διεύθυνση Προµηθειών οι διαρρήκτες. Εκτοτε η επικαιρότητα δεν σταµάτησε να τρέχει. Ο πρώτος δήµος της χώρας είναι φροντιστήριο για όσους ενδιαφέρονται να δουν αν η Ελλάδα θα γίνει µια Δηµοκρατία των άκρων. Στην ατζέντα µπαίνουν αυτόµατα όλα τα ζόρικα θέµατα – παράδειγµα η απεργία πείνας του Μεγάρου Υπατία που έληξε ευτυχώς χθες.
ΠΟΤΕ δεν έχουµε δει τέτοιες συνεδριάσεις στο Δηµοτικό Συµβούλιο της Αθήνας. Ποτέ δεν έχουµε δει δηµοτική πλειοψηφία να κινείται σε διαφορετικές κατευθύνσεις τόσο γρήγορα. Ποτέ δεν έχουµε δει τόσο ανοιχτές συγκρούσεις µεταξύ διαφορετικών παρατάξεων.
Και ποτέ δεν έχουµε δει την Ακρα Δεξιά και την Ακρα Αριστερά να αντιπαρατίθενται – στον Δήµο ή στον Αγιο Παντελεήµονα – εγκαθιδρύοντας στο ιστορικό κέντρο όρους Βαϊµάρης. Ολα αυτά µε φόντο τις εξαθλιωµένες φυσιογνωµίες των µεταναστών και τις απονεκρωµένες βιτρίνες των καταστηµάτων που έκλεισαν. Και µε έναν αυτοδιοικητικό µηχανισµό που ολόκληρα κοµµάτια του είναι συνώνυµα της διαφθοράς.
ΣΕ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ που βλέπει πολιτικό και πιάνει τη µύτη της, ο Καµίνης έχει το πλεονέκτηµα της καθαρής µατιάς και του καθαρού προφίλ. Στους πρώτουςδύο µήνες της θητείας του στον Δήµο επέλεξε καθαρές θέσεις, ενώ απέφυγε επίσης τα λάθη – ή µάλλον κατάφερε να αποφύγει την ενσωµάτωσή του από το – δηµοτικό, κυβερνητικό και µιντιακό – status quo.
ΤΕΛΙΚΑ, η περίπτωση Καµίνη έρχεται να µας θυµίσει έναν παλιό κανόνα. Οτι οι εποχές ακρότητας φέρνουν στο προσκήνιο προοδευτικούς πολιτικούς. Είναι ο κανόνας που εικονογράφησε για πάντα ο στυφός µορφασµός του Μπόµπι Κένεντι στην Αµερική του ‘60 που πήγαινε να διαλυθεί ανάµεσα στις φυλετικές διακρίσεις, τις πολιτικές συγκρούσεις και το Βιετνάµ.
Ο προοδευτικός πολιτικός είναι συχνά σκληρός κι ενίοτε ανάλγητος. Δεν είναι κάποιος που ενδιαφέρεται να γίνει συµπαθής. Γι’ αυτό και συναντά – µετά την εκλογή του – πολύ ισχυρές αντιστάσεις.
Οπως αντιστέκεται κι ο ίδιος στις πιέσεις. Φάνηκε στην αντίσταση του δηµάρχου Αθηναίων σταπερί αθρόας νοµιµοποίησης των λαθροµεταναστών.
ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ: τα λευκά πουκάµισα, όπως αυτά που φοράει ο Καµίνης, απατούν.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.