A eshte i mundur mendimi shqiptar ?

Pyetje e thjeshte , pergjigje e veshtire.
Per te kuptuar ne eshte i mundur mendimi shqiptar, ne radhe te pare duhet kuptuar c'eshte vete mendimi, pertej domethenies se zakonshme , mendimi eshte cfare mendoj, i cili nuk jep ndonje njohje mbi mendimin, por vec shtron pyetjen cdo te thote te mendosh.

Te menduarit si proces i arsyes, nuk jep vetem mendime sikunder thuhet ne domethenien e zakonshme, por 2 pjella te mendjes:
1- Permendja
2- Mendimi i mirefillte

Ndonese nuk jemi platoniane, sillemi si platoniane. Platoni thoshte se njohjen e kemi te lindur dhe gjate jetes ne vetem kujtojme cfare dime, pra gjithe procesi i te njohurit te gjerave, varet nga sa te afte jemi te kujtojme.
Ne shqip, fjala e pershtatshme eshte permend-je. Te permendesh dicka, do te thote, dicka qe e ke ne kujtese ta nxjerresh prej saj e ta shprehesh.

Lidhja e forte mes permend dhe mendoj, gjithsesi nuk do te thote 'e njejta gje' , thote vetem qe te dyja konceptet kane lidhje kerthizore.
Pergjithesisht themi ; une mendoj se ...... , ne nje kohe qe fare mire ne vetem 'permendim' dicka, pra e nxjerrim nga kujtesa/mendja. (psh une mendoj se te gjithe njerezit jane te barabarte - ne fakt po permend dicka qe kam hasur dikund).

Dallimi thelbesor midis mendimit te mirefillte dhe permendjes, vjen nga 'vetvetoresia'(autenticiteti) e mendimit, ndersa permendja mund te jete fare mire dicka qe nuk eshte ne zanafille e jona. Megjithate ne mund te permendim edhe nje mendim te mirefillte tonin (psh kur e themi per here te dyte).

Ne kete pike kemi nje lidhje te tille ; Te menduarit-mendimi - kujtesa- permendja(dhe shprehja).

Kujtoj i themi ndryshe edhe 'mbaj mend'. Kjo deshmon edhe per lidhjen mes mend-imit dhe kujteses. Ne fakt te menduarit ka perhere lidhje me te kujtuarit. Kujtesa eshte thelbesore per arsyen, nga kujtesa arsyeja merr gjithcka te nevojshme per te funksionuar, duke filluar qe nga logjika, pa te cilen arsyeja nxjerr vetem 'gjera pa lidhje'. Logjike do te thote 'lidhje' dhe pa lidhjen mes fjaleve e gjerave e thena del si dicka shterpe, si te zesh veten me grushta.

Keshtu mund te themi se te menduarit ka nevoje, per arsyen,kujtesen e logjiken. Por te menduarit ka nevoje edhe per gjuhen, me saktesisht 'gjuhen e kujteses' ose 'gjuhen e qenies'... vazhdon