Η Άντζελα προχωρούσε αγέρωχη μπροστά. Πανέμορφη. Μισό βήμα πίσω ακολουθούσε ο Τόλης, φορώντας μπλε πάνινα παπούτσια και παίζοντας στο χέρι ένα λευκό, γυάλινο κομπολογάκι. Σαν "φτωχός" συγγενής, αλλά πανευτυχής. Ξαφνικά, ένας...κύριος στο πλάι της, της άπλωσε το χέρι.
-Κυρία υπουργέ;
Η Άντζελα ψιλοταράχτηκε. Βρήκε, όμως, γρήγορα την αυτοκυριαρχία της και χαμογελώντας του είπε:
-Βουλευτής είμαι...
Μετά τα "κοστουμάκια" του Γιώργου, ορισμένες κυρίες (σωστά) προσέχουν τα ταγιεράκια τους...
Τη σκηνή μας την περιέγραψε αναγνώστης μας, που βρισκόταν το πρωί στον αγιασμό του Κολεγίου Ψυχικού.