Του Δημήτρη ΜητρόπουλουΗ ΕΛΛΑΔΑ είναι μια χώρα που οι πολιτικοί δεν βάζουν ποτέ τελεία στη σταδιοδρομία τους. Κι όταν ακόμη διαγράφονται, εξοστρακίζονται ή καταψηφίζονται, δεν σταματούν. Επιμένουν. Ουδέποτε φεύγουν από την πολιτική.
ΑΠΟ ΤΗΝ άποψη αυτή, ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης αποτελεί εξαίρεση. Αποχωρεί ύστερα από δεκατρείς θητείες στη Β΄ Αθηνών, μια πενταετία στην Ευρωβουλή, ουκ ολίγα υπουργικά χαρτοφυλάκια και μια απόπειρα διεκδίκησης της ηγεσίας της Ν.Δ. Η στατιστική αυτή προβάλλεται σε πέντε δεκαετίες δημόσιας ζωής, αρχής γενομένης από τα χρόνια του ΄60. Παρένθεση η δικτατορία.
Ο ΜΠΑΡΜΠΙ αποχώρησε σε μια...
δωρική τελετή στο Ζάππειο. Η επιλογή της εξόδου φωτίζει την εξέλιξη της πολιτικής του προσωπικότητας. Ξεκίνησε συμβατικά. Παρέλαβε οικογενειακή έδρα και πολιτεύθηκε με τη συντηρητική παράταξη. Είναι κι αυτός ένας από τους αστούς δεξιούς πολιτικούς, οι οποίοι σφραγίστηκαν από την ηγεσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
ΩΣΤΟΣΟ, ΜΕ τα χρόνια, ο Βαρβιτσιώτης άρχισε να βλέπει τα θέματα υπό λοξή γωνία. Ίσως ο άγονος αγώνας για την ηγεσία κόντρα στον Μιλτιάδη Έβερτ να τον απελευθέρωσε προσωπικά και, τελικά, πολιτικά. Πρώτα έγινε μαριονετίστας. Χωρίς την ενθάρρυνση- κάποιοι λένε την πίεση - της οικογένειας Βαρβιτσιώτη, δεν θα είχε κατέβει υποψήφιος για την αρχηγία ο Κώστας Καραμανλής το 1997. Ήταν μια κίνηση ματ που ακύρωσε την αντιπαράθεση Έβερτ- Σουφλιά- λειτουργώντας κυρίως εις βάρος του δεύτερου- και καθόρισε το εσωκομματικό τοπίο στη Ν.Δ.
ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ όμως συχνά, η ηγεσία Καραμανλή δεν αντάμειψε τους συμμάχους της πρώτης ώρας. Το 2004, ενώ η Ν.Δ. έπαιρνε την εξουσία, ο Μπάρμπι έφευγε για τις Βρυξέλλες. Προηγήθηκε ένα συγκινησιακά φορτισμένο ραντεβού με τον Κώστα στην Πλουτάρχου. Ακόμη πιο ελεύθερος, ο Βαρβιτσιώτης έγινε λιγότερο κομματικός και περισσότερο τολμηρός στις παρεμβάσεις του, ιδίως για τα θεσμικά.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ο Μπάρμπι κατέληξε σε έναν πολιτικό αντικομφορμισμό. Είναι το πνεύμα της χθεσινής ομιλίας του στο Ζάππειο. Η αποτίμηση των πολιτικών του εμπειριώνήταν απαλλαγμένη από το σχίσμα Δεξιάς- Αριστεράς και, αργότερα, την πόλωση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, ο Βαρβιτσιώτης είχε να πει μια καλή κουβέντα για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Σημίτη- άντε και για τον Κώστα, που όμως δεν προσήλθε.
{ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ} από τα ΝΕΑ