Poeti në këtë rast na paraqitet si përceptues dhe vështrues romantik i bukurisë femërore.Këtë bukuri që ai e quan hyjnore e shpreh me metaforat si (sytë-yje,balli-hënë, faqet, flokët-dritë qiejsh).
Poeti nuk flet për dashuri të përjetuar.
Poezia mbyllet me një reminishencë filozofike se ,,ska asgjë të përjetshme , se bukuria dhe djalëria vjen e shkon dhe ndërrohen gjërat‟‟.
Bukuria sipas Naimit është kategori estetike dhe shfaqje hyjnore.
Bukuria hyjnore te femra shfaqet më plastike dhe e mbuluar vetëm nga bukuria.
Gjërat që Naimi përcepton janë : gusha , kraharori , sytë , balli , pulpat , llërët , qëpallat , këmbët , duart dhe ato i paramendon si të veçantat e të përgjithshmes.
Sipas tij nga bukuria lind dashuria kurse dashuria nuk mund të ekzistojë pa qenë bukuria.
Bukurinë Naimi e shfaq në dy rrafshe në atë 1)hyjnor apo filozofik dhe 2)tokësor apo njerëzor.
Poezia-Vasha nazemadhe dhe me të ecur të këndshëm -koment,kritikë,analizë letrare,Naim Frasheri komente per poezite,Naim Frasheri komente per poezi,poezia e Naim Frasheri komente per poezite,Vasha nazemadhe dhe me të ecur të këndshëm analize,analiza Vasha nazemadhe dhe me të ecur të këndshëm,poezia Vasha nazemadhe dhe me të ecur të këndshëm