Tri zemra te falura,nje shpirt fisnik i vetengurtesuar,nje Hyj-Njeri i kthyer ne simbol,jete e dhuruar e jete te mbrojtura,misherimi i Madheshtise...

Shpirt njeriu kerkonte kalbesira,gjak njeriu kerkonte e keqja,prove burrnie kerkonte vdekja,veteflijim kerkonte ligeshtia...Vetem keshtu mund te perjetesohet Fisnikja,lartesohet raca njerezore,shkeputet prej barbarise e degjenerimit e shkon drejt Pastertise,shkon drejt Hyjnores ...

Udha e ashper e permiresimit si gjithmone kerkon vuajtje e vetemohim e deri ne flijim te atckaje buron prej qenies...Cdokush eshte burim,gjithsecili
eshte i denuar te jete burim edhe ne castin me te vetmuar te jetes se tij...Mbeshtesim syte gjithnje drejt reve prej te cilave duam shi edhe ne castin me te vetmuar te jetes tone,sepse duam te jemi burim...vecse burimi i paster gjendet ne lartesi,poshte ka gjithmone letyre,ka gjithmone burim te papastert,qe jep lere...

Vellai i vogel kishte dhene Besen,kishte shprehur me nje fjale tere Fuqine qe Zoti i kishte dhuruar si shperblim per arritjet e tij ne rrugen drejt permiresimit,ate cka donte Zoti qe njeriu te ishte...

E Ai kishte tri zemra,nuk mund te zhgenjente teresine e tyre,nuk mund te zhgenjente Zotin...Zoti i kish dhuruar Jeten,i kish dhuruar Besen,i kish dhuruar nje Nuse hyjnore,i kish dhuruar femije si Drita e tani nuk mund ta zhgenjente Zotin...Duhet te pranonte edhe Perjetesine....

Nuk mund ta imagjinoj vetasgjesimin,askush nuk mund ta imagjinoje ate cast...Irreale ,gjithcka e kesaj bote ishte teper e vogel,teper hyjnor per te qene hyjnor....AI dhuroi gjithcka,shkuli tri zemra nga kraharori,ktheu shpirtin ne diamant,ktheu endrrat ne vuajtje te perjetshme...Gjithcka per Ne...Me vjen turp per Ne....
Ajo ishte Nusja...Me vjen turp per Ne...