Dua te shoh perreth e cka eshte te me perkedhele krenarine,sepse me pelqen krenaria,respekti per veten e per ke te rrethon...ne fund te fundit,nje njeri krenar nuk rrethohet kurre nga njerez te thjeshte...Thjeshtesia...kushdo qe kelthet per te,ne te vertete po shkarkon tepricen e pordheve,qe mblidhet e mblidhet derisa tejmbush shpirtin...Njeriu i thjeshte nuk flet per te,po ashtu as njeriu i fuqishem...njeriu i fuqishem flet per fuqine...
Cfare shoh perreth me vret shpirtin...
Nje tavoline e stermadhe e mbushur tejplot ne te cilen ngopen derra qe udhehiqen nga ujqer...e cuditshme derri e ujku bashke ne tavoline!
Perreth kesaj tavoline vertiten kllounat te cilet smund ti mungojne nje gostie ...
Atje matane disa derra hungerijne e njeri prej tyre guxon te verteten:
- i shihni keta kllouna qe na gajasin e ecin kembadoras e na puthin kembet sa here u hedhim dicka qe tepron...
Me kane thene qe te paret e tyre ishin te frikshem...Rrinin fuqishem mbi 2 kembe e i mbeshtetnin ne toke, hapur ,se kishin frike mos shembej toka po ti mbanin mbyllur e se donin hapesire ku te merrnin fryme,ata donin te thithnin ajer te paster....
Thone qe nuk i shkulnin vetullat...(ua,c'barbari! u skandalizua dikush)...
Thone qe kur ngrysnin vetullat,syte merrnin nje veshtrim sundues e sovran e fytyra e tyre energjike,ngjante me re te zeza qe leshojne rrufe e shkreptima...
Thone qe e paskeshin quajtur veten me mendjemadhesi Hyj-Njerez...Thone se njihnin e respektonin koncepte qe tani gjenden ne muzeun e koncepteve...

Brrrrr- u drodh dikush e tha,-sa mire qe tani jane vec kllouna....e ne shenje respekti nuk u hodhi nje kocke,po nje llokme mishi e tha...Jo per ju,por per te paret tuaj....Nje Ujk kishte degjuar pa dashje hungerrimat e derrave ...